Komentarz do Pieśni Przebudzenia: Komentarz dwudziestowiecznego japońskiego mistrza zen do poematu z siódmego wieku autorstwa chińskiego mistrza ch'an Yunga

Opinie czytelników

Książka zawiera pouczający komentarz i tłumaczenie chińskiego poematu zen z VII wieku autorstwa Kodo Sawaki Roshiego, oferując głębię i wgląd w praktykę zen.

Czytelnicy doceniają wnikliwy komentarz Kodo Sawakiego, głębię jego doświadczenia i jakość tłumaczenia. Wielu z nich wyraża silny podziw dla nauk Sawakiego dotyczących praktyki zen. Książka jest opisywana jako pięknie wnikliwa, z bogactwem, które ożywia Kodo. Chwalony jest również brak teoretycznych dodatków.

Niektórzy recenzenci stwierdzili, że treść się powtarza, sugerując, że książkę można by skrócić. Pojawiają się komentarze na temat fizycznej jakości oprawy książki i chęci przetłumaczenia większej liczby prac Sawakiego. Ponadto niektórzy pragną wydania elektronicznego i sugerują obniżenie ceny w celu zapewnienia szerszej dostępności.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Commentary on the Song of Awakening: A Twentieth Century Japanese Zen Master's Commentary on the Seventh Century Poem by the Chinese Ch'an Master Yung

Zawartość książki:

Pieśń Przebudzenia (chin. Cheng-tao ke, jap.

Shō dō ka) jest przełomowym tekstem we wczesnym chińskim Chan (jap. Zen). Napisany w siódmym wieku przez chińskiego mistrza Yung-chia Hs an-ch eh (jap.

Yō ka Genkaku, znanego powszechnie jako Yō ka Daishi), ten wspaniały poemat rezonuje z wielkim przebudzeniem Yō ka Daishi do prawdy rzeczywistości. Jako taki wywarł głęboki wpływ na zrozumienie i praktykę długiej linii chińskich i japońskich mistrzów i praktykujących zen.

Kō dō. Sawaki wykorzystuje poetycką ekspresję Shō dō ka jako odskocznię dla szeroko zakrojonego komentarza, który nie tylko wyjaśnia wiersz, ale dodaje bogate tło nauk buddyjskich i podkreśla skupienie Sawaki Roshi na wyprostowanym siedzeniu w pozycji zazen jako siedzibie urzeczywistnienia.

Wypełniony humorem, japońską historią ludową, a czasem bezkompromisową krytyką akademickiej i kapłańskiej postawy, komentarz Sawakiego jest przyjemnością.