Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Commentary on Zechariah
Księga Zachariasza jest "najdłuższą i najbardziej niejasną" z Dwunastu Proroków Mniejszych, zauważył Jerome. Być może dlatego w 386 roku odwiedził on aleksandryjskiego uczonego Didymusa Ślepego i poprosił go o napisanie dzieła na temat tego proroka.
Dzieło to, choć przez długi czas uważane za zaginione, zostało ponownie odkryte w 1941 roku w Tura pod Kairem wraz z kilkoma innymi komentarzami biblijnymi. W rezultacie jesteśmy w posiadaniu komentarza do Zachariasza autorstwa Didymusa, który cieszy się szczególnym wyróżnieniem jako jego jedyna kompletna praca na temat księgi biblijnej zachowanej w języku greckim, której autentyczność jest ustalona, która pochodzi z bezpośredniej tradycji rękopiśmiennej i została krytycznie zredagowana. Dlatego zasługuje na to pierwsze pojawienie się w języku angielskim.
Komentarz Didymusa do tej apokaliptycznej księgi, ucznia Orygenesa, którego praca nad Zachariaszem sięgała tylko do piątego rozdziału i nie jest już zachowana, ilustruje typowo alegoryczne podejście do tekstu biblijnego, które kojarzymy z Aleksandrią. Nawet Cyryl Aleksandryjski w następnym pokoleniu będzie raczej skłaniał się ku historycznemu stylowi komentarza, jaki można znaleźć u Antiocheńczyków Teodora i Teodoreta, których dzieła na temat Dwunastu również zachowały się i którzy mieli przed sobą otwartego Didymusa.
Sam Didymus oferuje swoim czytelnikom szeroki zakres duchowych znaczeń niejasnych wersetów Zachariasza, wykorzystując swoją niezwykłą znajomość Pisma Świętego (pomimo swojej niepełnosprawności) i postępując zgodnie z procesem interpretacji przez skojarzenia, często odwołując się również do etymologii i symboliki liczb, aby zgłębić znaczenie tekstu. Nic dziwnego, że zauważa: "Czytelnik, który to rozumie, jest jasnowidzem"; takie jest bogactwo hermeneutycznej oferty.