Ocena:
Książka „Whaling Captains of Color” autorstwa Skipa Finleya oferuje dogłębne i dobrze zbadane spojrzenie na życie i osiągnięcia kolorowych mężczyzn w przemyśle wielorybniczym. Podkreśla ich osiągnięcia w trudnym zawodzie i zapewnia znaczący wgląd w mało znany aspekt amerykańskiej historii. Wielu czytelników uznało ją zarówno za pouczającą, jak i inspirującą, chwaląc jej dokładne badania i wciągającą opowieść o ważnym, ale pomijanym rozdziale historii.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i pouczająca
⬤ wciągająca fabuła
⬤ podnoszący na duchu portret osiągnięć mężczyzn
⬤ rzadki wgląd w wielorybnictwo i życie na morzu
⬤ obejmuje unikalny aspekt amerykańskiej historii
⬤ angażuje się w kontekst historyczny i moralne implikacje przemysłu wielorybniczego
⬤ zawiera podstawowe źródła i szczegółową bibliografię.
Niektórzy mogą uznać temat za niszowy lub mniej atrakcyjny, jeśli nie są zainteresowani historią lub wielorybnictwem. Kilka recenzji wskazywało na potencjalne niedopasowanie oczekiwań w oparciu o ich oceny, sugerując, że nie wszyscy czytelnicy mogą docenić książkę w takim samym stopniu.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Whaling Captains of Color: America's First Meritocracy
Historia wielorybnictwa jako przemysłu na tym kontynencie została dobrze opowiedziana w książkach, w tym w niektórych, które stały się bestsellerami, ale to, co nie zostało opowiedziane, to historia kolorowych przywódców wielorybnictwa w czasach, gdy jedyną inną opcją było niewolnictwo. Wielorybnictwo było jedną z pierwszych amerykańskich gałęzi przemysłu, która charakteryzowała się różnorodnością.
Człowiek zostawał kapitanem nie dlatego, że był biały lub miał dobre koneksje, ale dlatego, że wiedział, jak zabić wieloryba. Po drodze mógł nauczyć się nawigacji, czytania i pisania. Wielorybnictwo stanowiło kuszącą alternatywę dla życia na stałym lądzie.
Pracując z archiwalnymi dokumentami w muzeach wielorybnictwa, w bibliotekach, z prywatnych archiwów i wywiadów z ludźmi, których przodkowie byli mistrzami wielorybnictwa, Finley zbiera historie z życia ponad 50 czarnoskórych kapitanów wielorybnictwa, aby stworzyć portret tego, jak wyglądało życie tych kolorowych przywódców na pełnym morzu. Za każdym razem, gdy statek zauważył wieloryba, grupa, w tym często kapitan, wskakiwała do małej łodzi, wiosłowała do wieloryba i atakowała go, czasami z kapitanem zadającym zabójczy cios.
Pierwszy, drugi lub trzeci oficer i sternik łodzi mogli w końcu mieć możliwość pełnienia coraz bardziej odpowiedzialnych ról. Finley wyjaśnia, w jaki sposób ten system oparty na umiejętnościach doprowadził kolorowych kapitanów do steru.
Książka kończy się, gdy fakty i frakcje spiskują, by zabić branżę, w tym wojny, pogodę, złe zarządzanie, zły osąd, choroby, przestarzałość i nieodnawialne zasoby naturalne. Jak na ironię, koniec wojny secesyjnej pozwolił Afroamerykanom, którzy byli kapitanami, opuścić trudny i niebezpieczny zawód - i zrobić miejsce dla mieszkańców Wysp Zielonego Przylądka, którzy przejęli płaszcz, dosłownie do końca branży.
