Kolonialny Al-Andalus: Hiszpania i kształtowanie współczesnej kultury marokańskiej

Opinie czytelników

Książka „Colonial al-Andalus” autorstwa profesora Calderwooda jest chwalona za wnikliwą analizę kulturowych i historycznych powiązań między Hiszpanią a Marokiem. Recenzenci podkreślają zdolności autora do opowiadania historii, dogłębność badań i jasną prezentację złożonych tematów. Narracja rzuca wyzwanie konwencjonalnym punktom widzenia, zwłaszcza w odniesieniu do historii Hiszpanii pod rządami Franco, i zapewnia zniuansowane zrozumienie kultury marokańskiej i hiszpańskiej.

⬤ Wciągająca narracja, która sprawia, że złożone tematy stają się przystępne.
⬤ Dogłębne badania prowadzące do kompleksowego zrozumienia marokańskich i hiszpańskich relacji kulturowych.
⬤ Przejrzysty tekst z dobrze skonstruowanymi argumentami.
⬤ Podważanie powszechnie przyjętych historycznych punktów widzenia.
⬤ Bogate słownictwo, zwiększające zaangażowanie intelektualne.
⬤ Włączenie zdjęć, które uzupełniają tekst.

⬤ Bogate słownictwo może wymagać od czytelników posiadania pod ręką słownika, co może utrudniać niektórym czytanie.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać głębię analizy za przytłaczającą, jeśli nie są zaznajomieni z kontekstem akademickim.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Colonial Al-Andalus: Spain and the Making of Modern Moroccan Culture

Zawartość książki:

Dzięki wspieranemu przez państwo katolicyzmowi, jednojęzyczności, militaryzmowi i dyktaturze hiszpańscy faszyści zyskali reputację nietolerancyjnych. Może zatem dziwić fakt, że 80 000 Marokańczyków walczyło u boku generała Franco w latach 30. ubiegłego wieku. Eric Calderwood twierdzi, że tym, co połączyło tych dziwnych ludzi, była bardzo skuteczna broń propagandowa: dziedzictwo średniowiecznej muzułmańskiej Iberii, znanej jako al-Andalus. Dziedzictwo to służyło usprawiedliwieniu hiszpańskiej kolonizacji Maroka, a także zdefiniowaniu marokańskiej kultury narodowej, która zastąpiła rządy kolonialne.

Pisarze wielu opcji politycznych celebrowali convivencia, legendarne "współistnienie" chrześcijan, muzułmanów i Żydów w średniowiecznej Iberii. Zgodnie z tym szeroko rozpowszechnionym poglądem, współczesna Hiszpania i Maroko są połączone wspólną andaluzyjską przeszłością. Kolonialny al-Andalus śledzi tę rzekomo ponadczasową narrację do połowy XIX wieku, kiedy to hiszpańscy politycy i intelektualiści po raz pierwszy wykorzystali ją do nacisku na kolonizację Maroka. Później Franco wykorzystał convivencia na rzecz hiszpańskiego programu kolonialnego w Maroku. Ta zmiana wywołała wymowną historyczną ironię. Gdy Marokańczycy przyjęli hiszpański nacisk na andaluzyjskie dziedzictwo Maroka, hiszpański pomysł na Maroko stopniowo stał się marokańskim pomysłem na Maroko.

Opierając się na bogatym archiwum źródeł hiszpańskich, arabskich, francuskich i katalońskich - w tym literatury, historiografii, dziennikarstwa, przemówień politycznych, podręczników szkolnych, broszur turystycznych i sztuk wizualnych - Calderwood rekonstruuje zróżnicowaną karierę polityczną convivencia i al-Andalus, pokazując, jak wspólna przeszłość stała się surowcem dla rozbieżnych współczesnych ideologii, w tym hiszpańskiego faszyzmu i marokańskiego nacjonalizmu. Kolonialny al-Andalus obnaża granice uproszczonych opozycji między Europejczykami i Arabami, chrześcijanami i muzułmanami, które kształtują obecne debaty na temat europejskiego kolonializmu.