Opinie czytelników
Podsumowanie:Wild Card Quilt to refleksyjny pamiętnik autorstwa Janisse Ray, będący rozwinięciem jej wcześniejszej pracy, Ecology of a Cracker Childhood. Książka bada podróż Ray do jej korzeni w wiejskiej Georgii, koncentrując się na jej rozwoju osobistym, związkach z rodziną i społecznością oraz jej pasji do lokalnej ekologii, w szczególności lasów sosnowych. Poprzez poetycką prozę i mistrzowskie opowiadanie historii, Ray przeplata aktywizm środowiskowy ze swoimi życiowymi doświadczeniami.
Zalety:Jej pisarstwo opisywane jest jako poetyckie i elokwentne, z płynnym stylem, który urzeka czytelników. Książka oferuje głęboki wgląd w osobistą podróż i relacje Ray, a także kwestie ekologiczne stojące przed jej rodzinnym regionem. Czytelnicy doceniają związek między rodziną, społecznością i naturą, a wielu z nich uznało te tematy za powiązane i inspirujące. Pamiętnik jest postrzegany zarówno jako manifest osobisty, jak i środowiskowy, z potężnymi opisami krajobrazu.
Wady:Niektórym czytelnikom trudno było śledzić narrację ze względu na częste zmiany osób i miejsc. Kilku wspomniało o braku jasności w niektórych momentach, a podczas gdy opowiadanie historii było znane, niektórzy uważali, że książka może skorzystać na dalszym rozwoju lub jasności. Dla tych, którzy nie znają jej pierwszego pamiętnika, Ecology of a Cracker Childhood, zasugerowano, że czytanie może być lepsze, zaczynając od tej książki.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Wild Card Quilt: The Ecology of Home
Zawartość książki:
Od autorki Ecology of a Cracker Childhood pochodzi opowieść o rodzinie, geografii i domu.
Janisse Ray jest znana ze swojej pasji do dziewiczych lasów sosny długolistnej, które niegdyś pokrywały Południe. Jej pasją jest również zachowanie bogactwa i złożoności wiejskich społeczności. W tych krótkich utworach - czasem zabawnych, a czasem chwytających za serce - Ray opisuje swój powrót do rodzinnego miasta, które po siedemnastu latach nieobecności wymagało naprawy, zarówno fizycznej, jak i innej. Niezależnie od tego, czy celebruje lokalne postacie i tradycje, takie jak gotowanie syropu i łapanie aligatorów, walczy o uratowanie miejskiej szkoły, czy też spędza czas z dalszą rodziną, Ray ośmiela się mieć nadzieję, że takie fragmenty - po ocaleniu - mogą stanowić wzór żywej, zrównoważonej przyszłości zarówno dla ludzi, jak i ziemi.
Kolorowa i czuła Kołdra z dzikiego wozu tworzy przekonujący argument za możliwościami wiejskiej społeczności.
