Kody genetyczne sztucznie inteligentnego multiwersum

Opinie czytelników

Książka Vladimira Ginzburga przedstawia nowatorskie spojrzenie na wszechświat przez pryzmat teorii sztucznie inteligentnego multiwersum (AIM), integrując koncepcje kodów genetycznych i sztucznej inteligencji. Ma na celu zajęcie się celem istot ludzkich w skali kosmicznej, oferując wgląd, który stanowi wyzwanie dla tradycyjnych pojęć wszechświata.

Książka jest opisywana jako interesująca, stymulująca i prowokująca do myślenia, z błyskotliwym wglądem w naturę wszechświata przedstawioną w bardziej przystępny sposób niż teorie Einsteina. Czytelnicy doceniają podjętą przez autora próbę ujednolicenia złożonych idei i zaoferowania nowych filozoficznych perspektyw na rolę ludzkości w multiwersum.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać ten temat za trudny, ponieważ łączy on zaawansowane koncepcje naukowe z przemyśleniami filozoficznymi, które mogą być trudne dla osób niezbyt dobrze zorientowanych w tych obszarach. Brak powszechnego uznania dla teorii autora (np. brak nominacji do Nagrody Nobla) może również budzić wątpliwości co do ich słuszności.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Genetic Codes of the Artificially-Intelligent Multiverse

Zawartość książki:

Niniejsza książka opisuje podstawowe zasady teorii sztucznie inteligentnego multiwersum (AIM). Jej pierwszym celem jest opisanie kodów genetycznych 4D spiralnych czasoprzestrzeni zwanych toryx i helyx, które mogą służyć jako główne elementy Multiwersum.

Nasz Wszechświat należy do poziomu czasoprzestrzeni L1 Multiwersu z czterema kolejnymi poziomami czasoprzestrzeni od L2 do L5 zawierającymi materiały, które są stopniowo znacznie lżejsze, silniejsze, zawierają znacznie więcej energii i są w stanie emitować i absorbować promieniowanie rozchodzące się z prędkościami znacznie większymi niż prędkość światła. Drugim ambitnym celem teorii AIM jest dostarczenie odpowiedzi na odwieczne pytanie: Jaki jest cel istot ludzkich w skali kosmicznej? Aby odkryć ten cel, teoria łączy unikalne właściwości czasoprzestrzeni toryx i helyx z unikalną zdolnością istot ludzkich do wymyślania i wdrażania sztucznie inteligentnych systemów kontroli, znacznie zwiększających ich możliwości oparte na biologii. Obecnie Multiwersum rządzi się sztywnymi prawami ruchu i nie posiada żadnego systemu kontroli zapobiegającego zderzeniom ciał niebieskich.

W miarę jak Multiwersum staje się przepełnione, wzrasta prawdopodobieństwo ich wzajemnego zniszczenia. Zunifikowanym celem istot ludzkich jest podtrzymanie istnienia całego Multiwersum poprzez uczynienie go sztucznie inteligentnym.

Warto zauważyć, że stworzenie planety Ziemia jako inkubatora wyposażonego w atmosferę, wodę, glebę i zasoby energetyczne niezbędne do istnienia przyszłych istot ludzkich zajęło miliardy lat. Dzięki swoim wykładniczo rosnącym możliwościom, ludzie są obecnie w stanie opracować pierwszą generację sztucznej inteligencji w postaci dronów, które przetrwały w nieprzyjaznym środowisku przestrzeni kosmicznej znajdującej się poza ich inkubatorem. Ich przetrwanie zależy teraz od tysięcy satelitów krążących wokół Ziemi.

Nie czekają już biernie na kolejną ogromną asteroidę, która uderzy w Ziemię i zniszczy większość jej życia, ale monitorują nadchodzące asteroidy i opracowują systemy zapobiegające nadchodzącej katastrofie. Aby osiągnąć swój zjednoczony cel, istoty ludzkie muszą zacząć myśleć kosmicznie i odpowiednio dostosować swoje systemy społeczne, polityczne, edukacyjne, sądownicze i gospodarcze.