Ocena:
Książka oferuje świeże spojrzenie na wszechświat, badając koncepcję sztucznie inteligentnego multiwersum (AIM) i rolę istot ludzkich w nim. Łączy w sobie elementy filozofii, sztucznej inteligencji i fizyki teoretycznej, proponując jednocześnie nowe spojrzenie na strukturę kosmosu i miejsce w nim ludzkości.
Zalety:Czytelnicy uznali książkę za interesującą, stymulującą i pełną błyskotliwych spostrzeżeń. Jest chwalona za przystępne wyjaśnienie złożonych teorii, takich jak teoria helisy, oraz za prowokującą do myślenia dyskusję na temat celu istot ludzkich w odniesieniu do szerszego kontekstu kosmicznego. Książka jest postrzegana jako nowe i przełomowe podejście do zrozumienia wszechświata.
Wady:Niektórzy mogą uznać idee przedstawione w książce za trudne lub niekonwencjonalne, co może ograniczyć jej atrakcyjność dla szerszego grona odbiorców. Co więcej, teoretyczny charakter koncepcji może być trudny do pełnego zrozumienia dla czytelników bez doświadczenia w filozofii lub astrofizyce.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Genetic Codes of the Artificially-Intelligent Multiverse
Niniejsza książka opisuje podstawowe zasady teorii sztucznie inteligentnego multiwersum (AIM). Jej pierwszym celem jest opisanie kodów genetycznych 4D spiralnych czasoprzestrzeni zwanych toryx i helyx, które mogą służyć jako główne elementy Multiwersum.
Nasz Wszechświat należy do poziomu czasoprzestrzeni L1 Multiwersu z czterema kolejnymi poziomami czasoprzestrzeni od L2 do L5 zawierającymi materiały, które są stopniowo znacznie lżejsze, silniejsze, zawierają znacznie więcej energii i są w stanie emitować i absorbować promieniowanie rozchodzące się z prędkościami znacznie większymi niż prędkość światła. Drugim ambitnym celem teorii AIM jest dostarczenie odpowiedzi na odwieczne pytanie: Jaki jest cel istot ludzkich w skali kosmicznej? Aby odkryć ten cel, teoria łączy unikalne właściwości czasoprzestrzeni toryx i helyx z unikalną zdolnością istot ludzkich do wymyślania i wdrażania sztucznie inteligentnych systemów kontroli, znacznie zwiększających ich możliwości oparte na biologii. Obecnie Multiwersum rządzi się sztywnymi prawami ruchu i nie posiada żadnego systemu kontroli zapobiegającego zderzeniom ciał niebieskich.
W miarę jak Multiwersum staje się przepełnione, wzrasta prawdopodobieństwo ich wzajemnego zniszczenia. Zunifikowanym celem istot ludzkich jest podtrzymanie istnienia całego Multiwersum poprzez uczynienie go sztucznie inteligentnym.
Warto zauważyć, że stworzenie planety Ziemia jako inkubatora wyposażonego w atmosferę, wodę, glebę i zasoby energetyczne niezbędne do istnienia przyszłych istot ludzkich zajęło miliardy lat. Dzięki swoim wykładniczo rosnącym możliwościom, ludzie są obecnie w stanie opracować pierwszą generację sztucznej inteligencji w postaci dronów, które przetrwały w nieprzyjaznym środowisku przestrzeni kosmicznej znajdującej się poza ich inkubatorem. Ich przetrwanie zależy teraz od tysięcy satelitów krążących wokół Ziemi.
Nie czekają już biernie na kolejną ogromną asteroidę, która uderzy w Ziemię i zniszczy większość jej życia, ale monitorują nadchodzące asteroidy i opracowują systemy zapobiegające nadchodzącej katastrofie. Aby osiągnąć swój zjednoczony cel, istoty ludzkie muszą zacząć myśleć kosmicznie i odpowiednio dostosować swoje systemy społeczne, polityczne, edukacyjne, sądownicze i gospodarcze.
