Kobiety strzeżcie się kobiet

Opinie czytelników

Women Beware Women to tragedia autorstwa Thomasa Middletona rozgrywająca się na dworze włoskiego księcia, czerpiąca z luźno historycznych wydarzeń związanych z Francesco de Medici i jego kontrowersyjnym małżeństwem z Biancą Cappello. Sztuka porusza tematy miłości, pożądania, przemocy i zemsty, koncentrując się na moralnych konsekwencjach zachowań seksualnych. W przeciwieństwie do szekspirowskich tragedii, nie ma w niej tragicznego bohatera, a obsada składa się z moralnie ułomnych postaci, które spotyka ponury los. Narracja jest bogata w komentarze polityczne i kończy się krwawą konkluzją oprawioną cyniczną maską dworską.

Sztuka oferuje fascynującą eksplorację konsekwencji pożądania i niemoralności, z narracją, która przeplata kontekst historyczny i elementy fikcyjne. Przedstawia złożone postacie i tematy moralne, pokazując umiejętności Middletona w łączeniu tragedii z mocnym komentarzem społecznym. Wykorzystanie czarnego humoru i sprośnej gry słów dodaje jej głębi, odróżniając ją od współczesnych dzieł.

Czytelnicy mogą uznać brak sympatycznych postaci za wyzwanie, ponieważ uwaga skupia się na grupie moralnie skompromitowanych jednostek, a nie na tragicznym bohaterze. Dodatkowo, graficzne przedstawienie przemocy i wątków seksualnych może nie spodobać się wszystkim widzom, ponieważ odbiega od bardziej tradycyjnie skonstruowanych tragedii, które wywołują litość i strach.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Women Beware Women

Zawartość książki:

Middleton, jeden z największych dramaturgów renesansu, pisał tragedie zasadniczo różniące się od dzieł Marlowe'a czy Szekspira, będąc dowcipniejszym niż ten pierwszy i bardziej ironicznym niż ten drugi.

Gatunek „tragedii obywatelskiej” pojawił się w XVIII wieku, ale Middleton może twierdzić, że go stworzył: Bianca, żona średniej klasy agenta handlowego, wzbudza pożądanie księcia Florencji i zostaje jego kochanką, najpierw potajemnie, potem otwarcie, a na koniec, po tym, jak jej mąż został uwiedziony przez intrygującą Lady Livię i zasztyletowany przez brata Livii, żonę księcia. Livia knuje zemstę, a sztuka kończy się bankietem i maskaradą, które są triumfem czarnej farsy.

Potężne, psychologicznie złożone postacie kobiece Middletona i jego jasna analiza mizoginii z pewnością zaimponują dzisiejszej publiczności, ale to wszechobecna ironia - a nawet cynizm - z jaką analizuje motywacje zarówno ciemiężcy, jak i ofiary, czyni go tak niesamowicie nowoczesnym.