Kino Davida Lyncha: amerykańskie sny, koszmarne wizje

Opinie czytelników

Recenzje prezentują zróżnicowane spojrzenie na książkę o Davidzie Lynchu, chwaląc jej analizę, a jednocześnie krytykując pewne podejścia do twórczości Lyncha. Omówiono takie aspekty, jak jakość krytyki filmowej w porównaniu z prezentacją wizualną, a niektórzy recenzenci wspominają o przepaści między uznaniem fanów a akademickimi studiami nad kinem Lyncha.

Dogłębna analiza stylu filmowego Davida Lyncha, przydatna dla osób zainteresowanych zrozumieniem zawiłości jego twórczości. Niektórzy uważają ją za jedną z najlepszych książek o Lynchu, szczególnie dla fanów i studentów filmu.

Krytycy twierdzą, że może być zbyt pobłażliwa dla teorii i nie tak wciągająca jak inne prace, sugerując spadek reputacji Lyncha i nierówną jakość jego filmów. Dodatkowo pojawiła się skarga, że książka została dostarczona bez okładki.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Cinema of David Lynch: American Dreams, Nightmare Visions

Zawartość książki:

David Lynch jest anomalią. Pionier amerykańskiej estetyki „indie”, pracuje również w Hollywood i dla telewizji sieciowej.

Stworzył jedne z najbardziej niepokojących obrazów we współczesnym kinie i wyprodukował zaskakująco innowacyjne prace dźwiękowe. Jeśli spójność jego „wizji” sugeruje, że można go traktować jako twórcę autorskiego, zdefiniowanie tej wizji rodzi wiele pytań. Eseje zawarte w tym zbiorze dążą do pełniejszego opisu kontekstu kulturowego i technologicznego, w którym jego prace rozwijały się w latach 80.

i 90. oraz jego intensywnego zaangażowania w kreatywne i robocze praktyki branży.

Oferują one aktualny zakres teoretycznie rozbieżnych odczytań, które pokazują nie tylko trudność w znalezieniu stabilnych pozycji interpretacyjnych dla twórczości Lyncha, ale także przyjemność z odkrywania nowych sposobów myślenia o niej. Omawiane filmy to Blue Velvet, Dzikość serca, Prosta historia i Mulholland Drive.