Kiedy drzewa nic nie mówią

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem pism Thomasa Mertona o naturze, zebranych w przemyślany sposób, aby naświetlić jego mistyczną perspektywę i głębokie uznanie dla stworzenia. Czytelnicy uważają ją za medytacyjną i pięknie zorganizowaną, skłaniającą do kontemplacji relacji między Bogiem a naturą.

Czytelnicy chwalili książkę za niezwykłą kompilację dzieł Mertona, jej medytacyjną jakość i zdolność do inspirowania głębszej więzi z naturą i Bogiem. Wielu doceniło refleksje Mertona na temat różnych elementów stworzenia, a książka dobrze służy zarówno duchowej kontemplacji, jak i entuzjastom przyrody. Organizacja tematyczna wokół pór roku i stworzeń jest postrzegana jako pozytywna cecha. Spostrzeżenia Mertona oferują chwile głębokiej refleksji, przemawiając zarówno do wierzących, jak i tych, którzy cenią przyrodę.

Niektórzy czytelnicy uważali, że kompilacja nie oddaje skutecznie ekologicznej wrażliwości Mertona, krytykując, że czyta się ją bardziej jak spacer przyrodniczy niż przewodnik duchowy. Kilku recenzentów stwierdziło, że tekstowi brakuje głębi, sugerując, że bezpośrednia lektura oryginalnych dzieł Mertona byłaby bardziej satysfakcjonująca. Oczekiwania były różne, a niektórzy czuli się rozczarowani, że książka nie spełniła ich nadziei na bardziej spójną narrację.

(na podstawie 44 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

When the Trees Say Nothing

Zawartość książki:

Wydana po raz pierwszy w 2003 roku, a teraz dostępna w miękkiej oprawie z okazji setnej rocznicy urodzin Thomasa Mertona, książka „When the Trees Say Nothing” sprzedała się w ponad 60 000 egzemplarzy i nieustannie inspiruje czytelników swoją wyjątkową kolekcją świetlistych pism Mertona na temat natury, ułożonych do refleksji i medytacji.

Thomas Merton był mnichem trapistą, autorem, poetą, komentatorem społecznym i prawdopodobnie najbardziej wpływowym i szeroko publikowanym pisarzem duchowym XX wieku. W książce „When the Trees Say Nothing” redaktorka Kathleen Deignan rzuca nowe światło na Mertona, skupiając się na zaniedbanym temacie jego twórczości: świecie przyrody jako przejawie boskości.

Czerpiąc z obszernych pism Mertona na temat natury, Deignan tematycznie zebrała zbiór jasnych, poetyckich refleksji. Rozdziały poświęcone czterem żywiołom, porom roku, Ziemi i jej stworzeniom oraz słońcu, księżycowi i gwiazdom zawierają krótkie fragmenty jego różnorodnych dzieł, które ujawniają obecność Boga w stworzeniu.