Ocena:

Książka „When God Lost Her Tongue” bada historyczną świadomość i doświadczenia czarnoskórych kobiet przez feministyczny pryzmat. Porusza tematy uciszania, wymazywania i oczekiwań społecznych wobec czarnej kobiecości, jednocześnie celebrując postacie historyczne i ich wkład.
Zalety:Książka jest dobrze poinformowana, pięknie napisana i zapewnia potężną analizę historycznych i współczesnych reprezentacji czarnych kobiet. Przedstawia ukryte historie, zwłaszcza kobiet rewolucyjnych, i wykorzystuje sztukę jako medium do omawiania szerszych tematów rasy, płci i wzmocnienia. Rozdziały ładnie się ze sobą łączą, a zdolność autorki do łączenia narracji historycznych z obecnymi postaciami kulturowymi rezonuje z czytelnikami. Książka nadaje się na studia magisterskie i do klubów książki, inspirując czytelników do odkrywania swojej kreatywności i dziedzictwa.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać treść za trudną, jeśli nie są zaznajomieni z historią sztuki lub omawianymi postaciami historycznymi. Hybrydowe podejście książki może również wydawać się przytłaczające lub złożone dla tych, którzy szukają bardziej prostych opisów historycznych.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
When God Lost Her Tongue: Historical Consciousness and the Black Feminist Imagination
When God Lost Her Tongue stara się zbadać świadomość historyczną uchwyconą przez czarną feministyczną wyobraźnię, która ponownie koncentruje się na perspektywach czarnych kobiet w afrykańskiej diasporze i ponownie bada, w jaki sposób transatlantyckie historie czarnych kobiet są ponownie wyobrażane i upolityczniane w naszych współczesnych czasach.
Łącząc wybrane historyczne studia przypadków - z Karaibów i Ameryki Łacińskiej, kontynentu afrykańskiego, Ameryki Północnej i Europy - jednocześnie badając ponowne opowiadanie tych historii w twórczości współczesnych pisarzy i artystów, Janell Hobson wykorzystuje czarną feministyczną soczewkę, aby ocalić narracje kobiet pochodzących z Afryki, które zostały zmarginalizowane, wymazane, zapomniane i / lub źle zapamiętane. Są one często przywoływane, ale czasami zapominamy ich imion. Afrykańskie boginie przemierzające Atlantyk z pojmanymi Afrykanami. Kobiety-przywódczynie rozpalające haitańską rewolucję. Bezimienne czarne kobiety na europejskich obrazach. Afrykańskie kobiety po różnych stronach "drzwi bez powrotu" w erze transatlantyckiego handlu niewolnikami. Nawet wszechobecne "czarne królowe" zapowiadane i oznaczane w teledysku Beyonc lub tekście Janelle Mone. Są też ci, których imion nigdy nie zapomnimy, jak kultowa Harriet Tubman.
Ta krytyczna interdyscyplinarna interwencja będzie kluczową lekturą dla studentów i badaczy studiujących afroamerykańskie kobiety, czarny feminizm, metodologie feministyczne, studia afrykańskie, studia nad kobietami i płcią.