Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka szeroko omawia mało znany konflikt, ale ma mieszane recenzje wśród czytelników. Zawiera wiele podstawowych informacji na temat zaangażowanych sił zbrojnych i ich arsenałów nuklearnych. Pojawiają się jednak krytyczne uwagi dotyczące skupienia się autora na faktach, nieścisłości i słabej oprawy.
Zalety:⬤ Zniuansowana z obszernymi informacjami podstawowymi
⬤ obejmuje obie siły zbrojne i ich zdolności nuklearne
⬤ zawiera listy, rozkazy bitewne i szczegóły wyposażenia
⬤ zawiera wiele zdjęć i ilustracji
⬤ dobrze napisana i zawierająca informacje o mniej znanym konflikcie.
Wady:⬤ Brak bezstronności, ponieważ przedstawia głównie indyjską perspektywę wojskową
⬤ powolny początek z ponad 50 stronami przed wejściem w sceny walki
⬤ faktyczne nieścisłości i dezinformacje dotyczące konkretnych wydarzeń i szczegółów wojskowych
⬤ słabo oprawiony, z nieprawidłowo uporządkowanymi stronami.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Kargil 1999: South Asia's First Post-Nuclear Conflict
Zawartość książki:
W 1999 roku, niecały rok po tym, jak oba kraje przetestowały broń nuklearną, Indie i Pakistan znalazły się w kolejnym konflikcie zbrojnym.
Pomimo promyka nadziei na pokój w lutym 1999 r., kiedy premier Indii A. B. Vajpayee odwiedził Pakistan i podpisał deklarację z Lahore, do kwietnia 1999 r. oba kraje były w stanie wojny. Z perspektywy poprawy stosunków i szansy na pokojowe rozwiązanie różnic, w ciągu miesiąca subkontynent pogrążył się w kolejnej wojnie.
W ramach genialnego planu taktycznego Pakistan rozpoczął operację Badr, w ramach której siły wielkości brygady wojsk pakistańskich i bojowników islamskich przeniknęły na terytorium kontrolowane przez Indie. Wspierani przez pakistańską artylerię i dobrze wyposażeni w broń strzelecką, moździerze i broń przeciwlotniczą, ci infiltratorzy byli w stanie okopać się wzdłuż linii grzbietów, zajmując pozycje dowodzenia nad indyjskimi liniami zaopatrzenia i komunikacji.
Zdając sobie sprawę z powagi sytuacji, rząd indyjski nakazał swoim siłom zbrojnym podjęcie ciężkiej, ale ostatecznie udanej próby wyparcia najeźdźców. W obliczu zdradliwego terenu oraz dobrze zaopatrzonego i okopanego wroga, oddziały armii indyjskiej wspierane przez artylerię i lotnictwo przedarły się przez górskie szczyty, aby zdobyć ufortyfikowane pozycje wroga.
Kargil 1999 to pierwsza w historii historia wojskowa tego konfliktu w języku angielskim. Analizuje sytuację polityczną i strategiczną w okresie poprzedzającym konflikt, niepewną pozycję rządu indyjskiego oraz rozdźwięk między pakistańskim rządem cywilnym a jego siłami zbrojnymi. Ponadto zawiera szczegółowy przegląd stanu indyjskich i pakistańskich sił zbrojnych w latach 1998-1999, ze szczególnym uwzględnieniem ich organizacji, rozkazów bojowych, sił powietrznych i sieci obrony powietrznej. Ponieważ wojna w Kargilu w 1999 r. była pierwszym konfliktem, podczas którego zarówno Indie, jak i Pakistan były w posiadaniu broni jądrowej, niniejszy opis zawiera szczegółowy przegląd ich powiązanego potencjału - w tym zapasów materiałów rozszczepialnych i systemów przenoszenia (załogowe samoloty i rozwijające się rodzime programy pocisków balistycznych o rosnącym stopniu zaawansowania).
Wreszcie, Kargil 1999 zawiera szczegółowy opis walk naziemnych, które zakończyły się szturmem indyjskiej piechoty na wzgórza zajmowane przez pakistańską piechotę, przy wsparciu artylerii i lotnictwa.
Zilustrowany ponad 100 zdjęciami, mapami i autentycznymi kolorowymi dziełami sztuki, Kargil 1999 oferuje wojskową perspektywę pierwszej konfrontacji dwóch zadeklarowanych mocarstw nuklearnych Azji Południowej - konfliktu, który przetestował ich polityczną, wojskową, dyplomatyczną i nuklearną determinację.
