Karabiny snajperskie w I wojnie światowej

Opinie czytelników

Książka zapewnia dogłębną analizę rozwoju karabinów snajperskich i szkolenia podczas I wojny światowej, oferując cenny wgląd w rolę snajperów w konflikcie. Zawiera zdjęcia i nowoczesne ilustracje, dzięki czemu jest atrakcyjna wizualnie dla czytelników zainteresowanych historią wojskowości.

Dogłębne omówienie karabinów snajperskich i szkolenia, bogata zawartość fotograficzna, nowoczesne ilustracje zwiększają zrozumienie, dostępne dla studentów historii wojskowości.

Ograniczony nacisk na nieniemiecki i austro-węgierski rozwój wojskowy, może nie obejmować wszystkich aspektów I wojny światowej lub innych broni.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sniping Rifles in World War I

Zawartość książki:

Podczas gdy Niemcy i Austro-Węgry były dobrze wyposażone w karabiny snajperskie w 1914 roku, ich alianccy przeciwnicy nie byli. Ten bogato ilustrowany tom opowiada wewnętrzną historię karabinów noszonych przez snajperów wszystkich głównych mocarstw podczas I wojny światowej.

Choć strzelectwo wojskowe istniało od XVIII wieku, w 1914 roku tylko armie niemiecka i austro-węgierska dysponowały wyszkolonymi snajperami uzbrojonymi w karabiny z lunetą. Tak więc w momencie wybuchu I wojny światowej, armie alianckie znalazły się na końcu wojny strzeleckiej, na którą nie miały żadnej odpowiedzi. Jedynie Kanadyjczycy wprowadzili do okopów dedykowany karabin snajperski, ale w niewielkiej liczbie.

W przypadku Brytyjczyków, mimo że produkcja odpowiedniego karabinu i lunety została szybko zakończona, ustanowienie szkolenia snajperskiego było trudne, a jego sukces wynikał głównie z wysiłków garstki oddanych oficerów. Francuzi w końcu wprowadzili kompetentny karabin z lunetą i system szkolenia snajperów, podobnie jak Włosi.

Wchodząc do wojny w 1917 roku, Amerykanie doświadczyli niedoborów karabinów, ale byli w stanie wykorzystać swoje wysiłki sprzed 1914 roku, aby znaleźć odpowiednią broń snajperską. Krajem, który ucierpiał najbardziej, była Rosja; wojska rosyjskie w ogóle nie posiadały snajperów i w związku z tym ucierpiały.

Dzięki pełnokolorowym grafikom, starannie dobranym zdjęciom archiwalnym i fotografiom karabinów snajperskich i akcesoriów używanych w okopach, jest to wewnętrzna historia karabinów noszonych przez snajperów wszystkich głównych mocarstw podczas I wojny światowej.