Kapitał i imperializm: Teoria, historia i teraźniejszość

Opinie czytelników

Książka zapewnia dogłębną eksplorację teorii marksistowskiej dotyczącej imperializmu i jego historycznych implikacji. Chociaż zawiera cenne spostrzeżenia i dogłębne badania, niektórzy czytelnicy uznają ją za zbyt techniczną i trudną do zaangażowania.

Wyjaśnia terminologię ekonomiczną, dogłębnie bada teorię marksistowską, bogate dowody historyczne i cenne spostrzeżenia na temat kapitalizmu i imperializmu.

Techniczny język może być przytłaczający, niektóre rozdziały są trudne do przeczytania, a początkowe części mogą wydawać się suche lub zbyt szczegółowe.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Capital and Imperialism: Theory, History, and the Present

Zawartość książki:

Kompleksowy przegląd kolonialnych korzeni kapitalizmu i jego niepewnej przyszłości.

Ci, którzy kontrolują światowe szczyty gospodarcze, wspierani przez teorie ekonomistów głównego nurtu, zakładają, że kapitalizm jest systemem samowystarczalnym i samogenerującym się. Nic bardziej mylnego. W tej przełomowej książce - nagrodzonej Paul A. Baran-Paul M. Sweezy Memorial Award - radykalni ekonomiści polityczni Utsa Patnaik i Prabhat Patnaik argumentują, że akumulacja kapitału zawsze wymagała przejęcia ziemi, surowców i ciał z niekapitalistycznych sposobów produkcji. Rozpoczynają od gruntownego obalenia ekonomii głównego nurtu.

Następnie, patrząc na historię kapitalizmu, od początków kolonializmu pół tysiąclecia temu po dzisiejsze neoliberalne reżimy, odkrywają, że na dłuższą metę kapitalizm, aby istnieć, musi przerzucać się w praktyce imperializmu i unieszczęśliwiać niezliczone rzesze ludzi. Kilkaset lat temu, jak piszą Patnaikowie, kolonializm zaczął zapewniać ogromne, praktycznie wolne rynki dla nowych produktów w rozwijających się miastach Zachodu. Ale nawet po zniesieniu niewolnictwa miliony ludzi na Globalnym Południu wciąż padały ofiarą śmiertelnych wymogów rynku. Nawet.

Po II wojnie światowej, kiedy dekolonizacja doprowadziła do końca tak zwanego "złotego wieku kapitalizmu", neoliberalne gospodarki wkroczyły, by odzyskać Globalne Południe, narzucając ludziom pracy drastyczne środki "oszczędnościowe". Ale, jak twierdzą Patnaiks, ta neoliberalna gospodarka, która żyje od bańki do bańki, jest skazana na przedłużający się kryzys. W jej upadku zaczynamy dostrzegać - w końcu - transcendencję systemu kapitalistycznego.