Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Calvinism in Light of Scripture
W V wieku dwóch ludzi, Pelagiusz i Augustyn, i ich nauki były sprzeczne. Pelagiusz wierzył, że człowiek ma wolność wyboru dobra i zła.
Jego ulubioną maksymą było "Jeśli powinienem, to mogę". Augustyn wierzył, że każda część człowieka - ciało, dusza i wola - jest całkowicie zdeprawowana, skłonna do zła. Człowiek nie był w stanie wybrać dobra, ani nawet chcieć służyć Bogu.
Gdy wyłonił się Kościół katolicki, podążał on za nauczaniem Augustyna.
Wierząc, że człowiek urodził się z grzechem pierworodnym i nie jest w stanie uczynić niczego dobrego, Kościół katolicki twierdził, że jest źródłem łaski. Chrzest niemowlęcia usuwał plamę grzechu, a następnie Kościół, poprzez swoje sakramenty, wlewał łaskę, która umożliwiała człowiekowi przestrzeganie prawa Bożego.
Im więcej sakramentów (dobrych uczynków) dana osoba spełniała, tym więcej łaski otrzymywała, aby mieć więcej mocy do czynienia jeszcze większego dobra. W miarę upływu lat tradycje Kościoła katolickiego narastały i powoli pogrzebały nauczanie Augustyna. Kościół katolicki stawał się coraz potężniejszy i coraz bardziej skorumpowany, jeśli chodzi o to, kogo uznawał za godnego otrzymania łaski Bożej.
Teologowie postrzegają ten okres, od VII do XVI wieku, jako ciemne wieki. Był on "ciemny", ponieważ "niewielu z wielu, którzy pracowali na tym polu, dodało jedną istotną zasadę lub wniosło jeden oryginalny wkład w wyjaśnienie Słowa Bożego" (Farrar 245). Jan Kalwin (1509-1564), katolicki mnich, napisał swoje Instytuty religii chrześcijańskiej w 1536 roku, w których starał się przywrócić nauki Augustyna w Kościele katolickim.
Błędy Jana Kalwina są dziś zakorzenione w wielu kościołach wyznaniowych i niewielu członków tych kościołów jest ich świadomych. Niniejszy podręcznik wyjaśnia kalwinizm, jego pochodzenie i pokazuje, w jaki sposób jest on sprzeczny z Pismem Świętym.
