Ocena:

Recenzje książki prezentują spolaryzowany pogląd, przy czym niektórzy chwalą jej wnikliwą analizę muzyki i kontrkultury lat sześćdziesiątych, podczas gdy inni krytykują ją jako rozwlekłą i pozbawioną głębi. Czytelnicy doceniają jej estetyczną produkcję, ale zauważają również jej dzielący styl, który może nie rezonować z każdym.
Zalety:Wnikliwa analiza muzyki i kontrkultury lat 60-tych, estetyczna produkcja, bogaty klimat epoki bez nostalgii, pomaga czytelnikom zrozumieć kontekst kulturowy tamtych czasów.
Wady:Wyczerpująca i czasami pobłażliwa, przez niektórych uważana za liberalną papkę, brakuje jej głębi w odniesieniu do niektórych kultowych zespołów i może wydawać się regurgitacją zmęczonych mitów i klisz.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Tomorrow Never Knows: Rock and Psychedelics in the 1960s
Tomorrow Never Knows przenosi nas z powrotem na pierwotną scenę lat 60.
i pyta: co się stało, gdy młodzi ludzie byli na haju i słuchali rocka tak, jakby to naprawdę miało znaczenie - jakby oferował znaczenie i utrzymanie, a nie tylko ucieczkę i rozrywkę? Co młodzi ludzie usłyszeli w muzyce Dylana, Hendrixa czy Beatlesów? Podążając za tymi pytaniami, Bromell radykalnie rewiduje nasze rozumienie rocka, psychodelików i ich związku z polityką lat 60., badając kontrowersyjne dziedzictwo tego okresu i powody, dla których bycie "doświadczonym" jest istotną częścią amerykańskiej kultury młodzieżowej do dnia dzisiejszego.