Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 9 głosach.
Juanita: The Girl Who Counted the Stars
Magiczna historia gwatemalskiej dziewczynki o imieniu Juanita, która uwielbiała gotować chrupiące kukurydziane tortille i liczyć gwiazdy każdej nocy.
Przez długi czas Gwatemala zajmowała ważne miejsce w moim sercu. Mój syn założył tam piękną rodzinę, a ja wierzę, że kiedy kochasz miejsca, które odwiedzasz, ziemia odwdzięcza się tą miłością w postaci niezapomnianych wrażeń.
Świątynie Majów, majestatyczne wulkany, w większości aktywne, z pulsującym w nich żarem, kontrastują z bujną zielenią tropikalnych lasów. Rzeki i jeziora wiją się przez góry, kończąc się zapierającymi dech w piersiach wodospadami, które naturalnie podtrzymują rozległe uprawy kawy i kukurydzy.
Kukurydza jest chlebem powszednim Gwatemali i głównym pożywieniem dla całej rdzennej ludności przez cały rok. Uprawia się wiele odmian, a wszystkie mają różne kolory. Miejscowe kobiety przygotowują pyszne tortille z białej, żółtej, czarnej i czerwonej kukurydzy.
Mieszkańcy tego pięknego kraju są mili i kochający.
Pewnego słonecznego poranka poznałem Juanitę. Tego dnia jezioro Atitl n budziło się powoli, a my spokojnie odpłynęliśmy, odwiedzając małe wioski otaczające jezioro. Kiedy dotarliśmy do Santa Catarina Palop, śliczna siedmioletnia dziewczynka o kruczoczarnych włosach i dziąsłowym uśmiechu - brakowało jej dwóch dziecięcych zębów - siedziała na molo, ubrana w piękny huipil haftowany w niebieskich odcieniach. Wyglądała jak mała księżniczka Majów siedząca na drewnianym tronie.
Huipil to kwadratowy kawałek materiału z otworem pośrodku. Gwatemalskie kobiety i dziewczęta noszą go jako bluzkę, a w każdym regionie tkają je w różnych kolorach.
Juanita sprzedawała tkane bawełniane bransoletki. Robiła to, aby pomóc swojej matce, która siedziała na podłodze tkając kilka metrów od niej, podczas gdy ona kołysała do snu maleńkie dziecko, które nosiła na plecach.
Po powrocie do Hiszpanii, z głową pełną wspomnień, słowa zaczęły nabierać kształtu na papierze, aż Juanita stała się częścią tej małej opowieści.
--Lola Walder.
