Języki w Afryce: wielojęzyczność, polityka językowa i edukacja

Opinie czytelników

Książka zawiera dobrze zbadaną analizę polityki językowej w Afryce, omawiając wyzwania związane z wielojęzycznością w edukacji i różnymi preferencjami dla wspólnego języka w różnych regionach. Chociaż przedstawia cenne spostrzeżenia i badania statystyczne dotyczące biegłości językowej i jej wpływu na edukację, brakuje w niej pewnych współczesnych studiów przypadków.

Wczesna dostawa książki, dobry stan, dobrze zbadana treść, cenne spostrzeżenia na temat polityki językowej, badania statystyczne pokazujące wpływ biegłości językowej nauczycieli na wyniki uczniów, ciekawe dyskusje na temat regionalnych różnic w reklamach i używaniu języka.

Brakujące studia przypadków Afrykanów w zagranicznych miastach, brak różnorodnych perspektyw afrykańskich pisarzy, którzy mieszkali za granicą, niektóre informacje wydawały się niekompletne.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Languages in Africa: Multilingualism, Language Policy, and Education

Zawartość książki:

Ludzie w wielu afrykańskich społecznościach żyją w serii koncentrycznych kręgów, jeśli chodzi o język. W małej grupie mówca używa często niepisanego i zagrożonego języka ojczystego, który rzadko jest używany w szkole.

Wokół niego znajduje się rdzenny język narodowy - pisany, rozpowszechniony, czasami używany w szkole. Język międzynarodowy, taki jak francuski czy angielski, będący pozostałością po kolonializmie, niesie ze sobą prestiż, jest używany w szkolnictwie wyższym i obiecuje mobilność - a jednak nie będzie dobrze znany przez jego użytkowników. Eseje w Językach w Afryce badają warstwy afrykańskiej wielojęzyczności, ponieważ wpływają one na politykę językową i edukację.

Poprzez studia przypadków z całego kontynentu, autorzy rozważają wielojęzyczność w klasie, a także w różnych dziedzinach, od muzyki i filmu po politykę i język figuratywny. Autorzy donoszą o powszechnej dewaluacji, a nawet śmierci rdzennych języków.

Badają również, w jaki sposób słabe szkolenie nauczycieli prowadzi do niepowodzeń związanych z językiem w edukacji. Jednocześnie pokazują, że edukacja w języku ojczystym może działać, lingwiści mogą wykorzystać swoją wiedzę, aby sprowokować zmiany w polityce językowej, a kreatywność językowa kwitnie w tych wielojęzycznych społecznościach.