Kiedy Edwin A. Abbotta w 1884 roku pojawiła się znana satyra Flatland, był on w stanie wzbudzić zainteresowanie takimi ideami przestrzennymi, które wykraczały daleko poza granice konwencjonalnej geometrii euklidesowej. Za pomocą „magicznej różdżki” analogii wskazał, w jaki sposób można zrozumieć to, co nie do pomyślenia, i pokonać pozornie niemożliwe do pokonania ograniczenia. Perspektywy „nowszych geometrii” otworzyły niewyobrażalne możliwości, nie tylko w samej matematyce, ale także w sztukach wizualnych, literaturze i filozofii. Dwa eseje w Jenseits von Flachland pokazują, jak silnie matematyka jest zintegrowana z kulturowym i społecznym kontekstem swoich czasów - i że sama może wpływać na ten kontekst.
Pierwszy esej autorstwa Klausa Volkerta skupia się na historii czterowymiarowej przestrzeni i jej geometrii, która otworzyła wiele nowych możliwości postrzegania trójwymiarowego świata z „wyższego” punktu widzenia. Drugi esej, napisany przez Davida E. Rowe'a, dotyczy wyzwań stawianych przez nowsze geometrie, które zainspirowały nawet dziwne sztuki teatralne.
Obszernie opatrzone przypisami tłumaczenie książki Edwina A. Abbotta można również znaleźć w serii „Mathematics in Context”.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)