Emmy Noether - matematyczka nadzwyczajna

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Emmy Noether - Mathematician Extraordinaire

Zawartość książki:

Chociaż Emmy Noether zasłynęła jako matka nowoczesnej algebry, jej życie i praca nigdy nie były przedmiotem autorytatywnej biografii naukowej. Emmy Noether - Mathematician Extraordinaire to jak dotąd najbardziej kompleksowe studium tej niezwykle ważnej matematyczki. Skupiając się na kluczowych punktach zwrotnych, ma na celu dostarczenie ogólnej interpretacji rozwoju intelektualnego Noether, oferując jednocześnie nową ocenę jej roli w przekształcaniu matematyki XX wieku.

Hermann Weyl, jej kolega, zanim oboje uciekli do Stanów Zjednoczonych w 1933 roku, w pełni zdawał sobie sprawę, że dynamiczna szkoła Noether była sercem i duszą słynnej społeczności Getyngi. Poza najbliższym kręgiem studentów, wykłady i seminaria Emmy Noether przyciągały utalentowanych matematyków z całego świata. Czterema najważniejszymi z nich byli B. L. van der Waerden, Pavel Alexandrov, Helmut Hasse i Olga Taussky. Klasyczne prace Noether na temat teorii ideałów zainspirowały van der Waerdena do przekształcenia swoich badań w geometrię algebraiczną. Jej wykłady na temat teorii grup zmotywowały Aleksandrowa do rozwinięcia powiązań między topologią zbiorów punktowych a metodami kombinatorycznymi. Wizja Noether dotycząca nowego podejścia do algebraicznej teorii liczb dała Hasse'owi impuls do kontynuowania badań, które doprowadziły do twierdzenia Brauera-Hasse'a-Noether, podczas gdy jej abstrakcyjny styl zderzył się z podejściem Taussky'ego do klasycznej teorii pola klasowego w trudnym okresie, gdy oboje próbowali odnaleźć się w obcym kraju.

Choć podobne do Proving It Her Way: Emmy Noether, a Life in Mathematics, to dłuższe opracowanie skierowane jest do czytelników o matematycznych umysłach. Przedstawia więc szczegółową analizę pracy Emmy Noether z Hilbertem i Kleinem nad matematycznymi problemami związanymi z teorią względności Einsteina. Kulminacją tych wysiłków był jej słynny artykuł Invariant Variational Problems, opublikowany rok przed dołączeniem do wydziału w Getyndze w 1919 roku.