Jedyna kobieta w pokoju: Dlaczego nauka to wciąż klub dla chłopców

Opinie czytelników

Książka bada osobiste doświadczenia Eileen Pollack jako jednej z niewielu kobiet w dziedzinach STEM, w szczególności fizyki, podczas jej studiów na Yale. Ujawnia uprzedzenia i wyzwania stojące przed kobietami w środowisku akademickim i stara się zrozumieć przyczyny niedostatecznej reprezentacji kobiet w nauce i inżynierii. Choć przez wielu czytelników książka ta została uznana za ważną i powiązaną, spotkała się również z krytyką za zbyt autobiograficzny charakter i brak szerszych badań i analiz.

Wielu czytelników uznało książkę za przekonującą i wiarygodną, szczególnie doceniając jej szczere opisanie doświadczeń Pollack. Zapewnia ona cenny wgląd w uprzedzenia kobiet w nauce i zachęca do dyskusji na temat wyzwań, które utrzymują się w tych dziedzinach. Narracja jest opisywana jako wciągająca i prowokująca do myślenia, co czyni ją ważną lekturą dla rodziców, nauczycieli i osób zajmujących się STEM.

Krytycy zwrócili uwagę, że książka jest zbyt autobiograficzna i brakuje jej rygorystycznych ram analitycznych, a niektórzy twierdzą, że nie odnosi się ona odpowiednio do szerszych kwestii systemowych w STEM. Niektórzy czytelnicy uznali perspektywę Pollack za nieco pobłażliwą lub „jęczącą” i uważali, że brakuje jej okazji do głębszej autorefleksji i sugestii dotyczących sprostania wyzwaniom stojącym przed kobietami w nauce.

(na podstawie 37 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Only Woman in the Room: Why Science Is Still a Boys' Club

Zawartość książki:

JEDNA Z NAJWAŻNIEJSZYCH KSIĄŻEK NON-FICTION ROKU WEDŁUG WASHINGTON POST.

Zaskakująco szczera eksploracja tego, dlaczego wciąż jest tak mało kobiet w dziedzinach STEM - "pięknie napisana i pełna ważnych spostrzeżeń" ("Washington Post").

W 2005 roku, kiedy Lawrence Summers, ówczesny prezydent Harvardu, zapytał, dlaczego tak niewiele kobiet, nawet dzisiaj, osiąga stanowiska w naukach ścisłych, Eileen Pollack postanowiła znaleźć odpowiedź. Odnosząca sukcesy pisarka fikcji, Pollack dorastała w latach 60. i 70. marząc o karierze astrofizyka teoretycznego. Odmówiono jej możliwości wzięcia udziału w zaawansowanych kursach z nauk ścisłych i matematyki, ale mimo to dostała się na Yale. Tam, mimo że znajdowała się daleko w tyle za mężczyznami w swoich klasach, ukończyła studia z wyróżnieniem summa cum laude, jako jedna z dwóch pierwszych kobiet na uniwersytecie, które uzyskały tytuł licencjata fizyki. A jednak, odizolowana, pozbawiona pewności siebie, głodna zachęty, porzuciła ambicję zostania fizykiem.

Wiele lat później, pobudzona sugestią, że wrodzone różnice w uzdolnieniach naukowych i matematycznych mogą tłumaczyć brak kobiet na stanowisku wykładowcy w instytucji Summer, Pollack wróciła do swoich własnych doświadczeń i zastanawiała się, co, jeśli cokolwiek, zmieniło się w ciągu ostatnich dziesięcioleci.

Opierając się na sześciu latach wywiadów ze swoimi byłymi nauczycielami i kolegami z klasy, a także dziesiątkami innych kobiet, które porzuciły naukę przed ukończeniem studiów lub uznały swoją karierę za mniej satysfakcjonującą niż się spodziewały, The Only Woman in the Room jest odważnie szczerym, bez żadnych zahamowań badaniem barier społecznych, interpersonalnych i instytucjonalnych, z którymi borykają się kobiety - i mniejszości - w dziedzinach STEM. Ta szczerze osobista i świadoma książka odzwierciedla doświadczenia kobiet w sposób, w jaki zwykłe dane nie mogą, dokumentując nie tylko bardziej rażące uprzedzenia z innej epoki, ale także wszystkie subtelne czynniki zniechęcające kobiety w naukach ścisłych.

The Only Woman in the Room pokazuje nam zmagania kobiet w naukach ścisłych, do których niechętnie się przyznają, i daje nadzieję na zmianę postaw i zachowań w sposób, który może przyciągnąć znacznie więcej kobiet do dziedzin, w których nawet dziś pozostają one poważnie niedostatecznie reprezentowane.