Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zawiera szczegółowy opis roli F9F Panther w wojnie koreańskiej, podkreślając operacje marynarki wojennej i piechoty morskiej. Chociaż oferuje wiele informacji na temat rozmieszczenia i poszczególnych samolotów, niektórzy czytelnicy stwierdzili, że brakuje jej głębi w kontekście historycznym i osobistych narracji. Autor, Warren Thompson, jest uważany za rzetelnego historyka, ale otrzymał mieszane recenzje dotyczące poziomu zaangażowania książki i uwagi poświęconej ludzkim aspektom działań wojennych.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i wiarygodna relacja o F9F Panther i jego operacjach podczas wojny koreańskiej.
⬤ Szczegółowe informacje na temat jednostek, misji i poszczególnych samolotów wraz z obszernym dodatkiem.
⬤ Wysokiej jakości reprodukcje zdjęć i ilustracje, zwiększające komfort czytania.
⬤ Zawiera historie lotników z pierwszej ręki, dodając osobiste spostrzeżenia.
⬤ Uznanie dla wkładu Marynarki Wojennej i Piechoty Morskiej, często przyćmiewanego przez narracje Sił Powietrznych.
Wady:⬤ Brakuje szczegółowego kontekstu historycznego dotyczącego rozwoju samolotu i szerszych warunków wojennych.
⬤ Niektórzy czytelnicy zauważyli biurokratyczny ton, który sprawiał, że książka była mniej wciągająca.
⬤ Brakuje dogłębnych dyskusji na temat ważnych pilotów i misji związanych z F9F.
⬤ Krytykowana za zbytnie skupienie się na „oficjalnej historii” zamiast na osobistych lub ludzkich aspektach konfliktu.
⬤ Błędy w terminologii wojskowej dotyczące dywizjonów piechoty morskiej i opisów samolotów.
(na podstawie 27 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
F9F Panther Units of the Korean War
Zawartość książki:
W 1948 roku USAF, Korpus Piechoty Morskiej i Marynarka Wojenna USA koncentrowały się na przejściu na samoloty odrzutowe. Gdy w czerwcu 1950 r.
rozpoczęła się wojna koreańska, USAF zbudowały spore siły odrzutowe na Dalekim Wschodzie, podczas gdy US Navy była na wczesnym etapie wdrażania F9F Panthers jako zamienników dla swoich F8F Bearcats z silnikami tłokowymi. Mniej więcej w tym czasie Korpus Piechoty Morskiej również zaczął używać Panter w ograniczonej liczbie. Operując z lotniskowców u wybrzeży Korei, F9F pomogły powstrzymać północnokoreańską inwazję w ciągu dwóch tygodni od przekroczenia przez komunistów 38 równoleżnika.
Pantery, eskortując bazujące na lotniskowcach AD Skyraidery i F4U Corsairy, dotarły aż do Pjongjangu, gdzie zbombardowały i ostrzelały cele, które Koreańczycy uważali za poza zasięgiem. Pantery prowadziły bitwę aż do rzeki Yalu, na długo zanim MiG-15 stały się zagrożeniem.
Podstawowym zadaniem F9F była dominacja w powietrzu i bojowe patrole powietrzne, ale doskonale sprawdzały się także w bombardowaniach i atakach z powietrza. Korpus Piechoty Morskiej, ze swoimi dwiema eskadrami Panter, był również zaangażowany w bliskie wsparcie powietrzne i przechwytywanie w pobliżu linii frontu.
W czasie wojny w powietrzu służyły w sumie 32 eskadry Panter, a także kilka specjalnych oddziałów, które obsługiwały nieuzbrojone wersje F9F-2/5P do rozpoznania fotograficznego.
