Ocena:

„Jazz w kulturze amerykańskiej” Burtona Perettiego zapewnia kompleksową analizę kulturową jazzu i jego związku z amerykańskim społeczeństwem. Analizuje jazz w różnych kontekstach historycznych i jest pouczająca i czytelna, choć może nie być głęboko wciągająca dla wszystkich czytelników.
Zalety:Książka oferuje dobry przegląd relacji jazzu z kulturą amerykańską, wnikliwe powiązania z warunkami społecznymi, nie wymaga rozległej wcześniejszej wiedzy na temat historii jazzu i jest cennym towarzyszem tradycyjnych historii jazzu. Jest niezwykle czytelna i pouczająca.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali ją za umiarkowanie interesującą i zauważyli, że może być sucha, pozbawiona anegdot i nie jest książką, która jest szczególnie wciągająca.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Jazz in American Culture
Ta historia jazzu, obejmująca XX wiek, jest pierwszą, która umieszcza go w szerokim kontekście kultury amerykańskiej. Burton Peretti przekonująco argumentuje, że ta charakterystyczna amerykańska muzyka była kluczowym wątkiem w gobelinie kultury narodowej.
Sama muzyka, jej odtwórcy i publiczność, a także krytyczne debaty, które wywołała, mówią nam wiele o zmianach w amerykańskim życiu od 1910 roku. Pan Peretti śledzi wyłanianie się jazzu z ragtime'u w czasie burzliwego rozwoju miast i przemysłu. W latach 20.
jazz rozkwitł i symbolizował kulturową walkę między modernistami a tradycjonalistami. W czasach Wielkiego Kryzysu, gdy Amerykanie szukali wsparcia i poczucia własnej wartości, jazz osiągnął nowy poziom wyrafinowania w erze swingu.
II wojna światowa przyczyniła się do gwałtownych zmian w popularnych gustach, a w powojennych dekadach jazz stał się zarówno głosem globalnie dominującej Ameryki, jak i awangardową muzyką odzwierciedlającą społeczne i polityczne zawirowania. Dziś, podsumowuje Peretti, jazz symbolizuje ważne trendy kulturowe i cieszy się nowym prestiżem na złożonej scenie muzycznej.
Jazz w kulturze amerykańskiej opowiada specyficznie amerykańską historię, oceniając zarówno muzykę, jak i tych, którzy ją stworzyli, i otwierając nowe perspektywy na naszą historię kultury”.