Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
The Self in Moral Space: Life Narrative and the Good
Każdy z nas kieruje się moralnością w oparciu o koncepcję dobra lub szeregu dóbr, które uważamy za najważniejsze. W tym sensie jesteśmy sobą w przestrzeni moralnej. Opierając się między innymi na pracach filozofa Charlesa Taylora, David Parker analizuje szereg klasycznych i współczesnych autobiografii - w tym autobiografie św. Augustyna, Williama Wordswortha, Friedricha Nietzschego, Edmunda Gosse'a, Rolanda Barthesa, Seamusa Heaneya i J.M. Coetzee'ego - aby odkryć całą domenę narracji życiowej, która była wcześniej ignorowana, a która umożliwia nowe podejście do pytania, co stanowi dobrą narrację życiową. Przechodząc od etyki do estetyki pisania o życiu, Parker podąża za poglądem Wittgensteina, że etyka i estetyka są jednym.
The Self in Moral Space wyróżnia się tym, że jego kluczowym pytaniem etycznym nie jest Co jest właściwe dla pisarza życiowego? ale szersze pytanie Czym dobrze jest być? Pytanie to otwiera ważną debatę z dominującymi postmodernistycznymi paradygmatami, które dominują dziś w studiach nad pisaniem życia. W ocenie Parkera takie paradygmaty nie są w stanie wyjaśnić, dlaczego pisanie o życiu ma znaczenie we współczesnym kontekście. Argumentuje on, że narracja życiowa stawia czytelników przed odwiecznym pytaniem etycznym Jak powinna żyć istota ludzka? Potrzebujemy nowego paradygmatu rekonstrukcyjnego, jaki oferuje ta książka, aby uzyskać pełniejsze zrozumienie narracji życiowej i jej humanistycznego potencjału.
--Zuzanna Egan, Uniwersytet Kolumbii Brytyjskiej.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)