Japonia: Krótka historia kultury

Opinie czytelników

Krótka historia kultury Japonii autorstwa G. B. Sansoma jest chwalona za czytelność i pouczające podejście, stanowiąc doskonałe wprowadzenie do historii i kultury Japonii dla początkujących. Niektórzy czytelnicy zauważają jednak, że brakuje w niej kompleksowego omówienia niektórych aspektów kulturowych i wydarzeń wykraczających poza koniec XIX wieku.

⬤ Czytelny i wciągający
⬤ pouczający przegląd historii Japonii
⬤ równoważy politykę ze spostrzeżeniami kulturowymi
⬤ uważany za klasyk
⬤ doskonały punkt wyjścia dla początkujących
⬤ wysokiej jakości prezentacja.

⬤ Nie obejmuje prehistorii Japonii i XX wieku
⬤ niektóre treści wydają się przestarzałe
⬤ może nie zapewniać dogłębnej analizy kulturowej
⬤ skupienie się na wcześniejszych okresach może rozczarować osoby zainteresowane kulturą okresu Edo.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Japan: A Short Cultural History

Zawartość książki:

Japan: A Short Cultural History została po raz pierwszy opublikowana w 1931 roku przez Cresset Press w Londynie i D. Appleton w Nowym Jorku. Pisząc w Journal of American Oriental Society w 1959 roku, Edwin O. Reischauer, profesor Harvardu i czołowy badacz japońskiej historii i kultury (a także przyszły ambasador Stanów Zjednoczonych w Japonii) tak powiedział o kompleksowym opisie historii Japonii autorstwa George'a Sansoma:

"Kiedy Japonia Sir George'a Sansoma: A Short Cultural History ukazała się w 1931 r., podniosła studia nad historią Japonii na Zachodzie na nowy poziom. Jego wnikliwa analiza instytucji, wrażliwe interpretacje rozwoju kulturowego i urok stylistyczny kontrastowały z powolnymi, pieszymi ankietami i przesadnie napisanymi anegdotycznymi relacjami, które dotychczas służyły na Zachodzie jako wprowadzenie do historii Japonii ".

Obecne wydanie Stanforda, pierwsze, które pojawiło się w miękkiej oprawie w Stanach Zjednoczonych, jest fotograficzną reprodukcją wydania brytyjskiego, z wyjątkiem dwóch szczegółów: osiem z oryginalnych dwudziestu płyt zostało usuniętych, a mapy zostały przerysowane przez Margaret Kays. Podczas przerysowywania map zdecydowano się zachować terminologię, ortografię i datowanie autora, nawet jeśli zostały one odrzucone lub zawieszone przez nowsze badania.