Historia Japonii, 1615-1867

Opinie czytelników

Wielotomowa historia Japonii George'a Sansoma jest wysoko ceniona za wszechstronną i naukową, ale przystępną eksplorację historii Japonii od okresu feudalnego do restauracji Meiji. Czytelnicy doceniają jego wciągającą prozę i szczegółową relację, choć może być ona najbardziej odpowiednia dla osób poważnie zainteresowanych tematem.

⬤ Gruntowne i szczegółowe badanie historii Japonii, w szczególności aspektów politycznych i gospodarczych.
⬤ Czytelna i wciągająca proza, która sprawia, że złożone tematy stają się przystępne.
⬤ Struktura podzielona na odrębne tomy, z których każdy obejmuje ważne okresy historyczne.
⬤ Wysoce pouczająca i uważana za standardową narracyjną historię Japonii.

⬤ Niezalecana dla zwykłych czytelników lub osób z niewielką wiedzą na temat historii Japonii, ponieważ może wydawać się gęsta i złożona.
⬤ Trzeci tom jest uważany za słabszy niż poprzednie, skupiając się bardziej na zmianach społecznych niż wydarzeniach i osobowościach.
⬤ Może skłaniać się ku stronniczemu spojrzeniu na szogunat Tokugawa.
⬤ Ograniczone potraktowanie aspektów kulturowych, co może rozczarować osoby zainteresowane historią kultury Japonii.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A History of Japan, 1615-1867

Zawartość książki:

Jest to ostatni tom trzytomowego dzieła, które stanowi zwieńczenie studiów nad życiem najwybitniejszego zachodniego badacza historii Japonii. Prosta narracja rozwoju japońskiej cywilizacji do 1867 roku, trzy tomy stanowią pierwszą kompleksową historię Japonii na dużą skalę.

W przeciwieństwie do słynnej Krótkiej historii kultury, dotyczy ona głównie zjawisk politycznych i społecznych i tylko przypadkowo dotyka religii, literatury i sztuki. Opracowanie ma przede wszystkim charakter opisowy i faktograficzny, ale autor oferuje pewne pragmatyczne interpretacje i sugeruje porównania z historią innych narodów.

A History of Japan: 1615-1867 opisuje polityczny i społeczny rozwój Japonii podczas dwóch i pół wieku rządów szogunów Tokugawa, okresu niezwykłego rozwoju w niemal wszystkich aspektach życia narodowego. Pod rządami Ieyasu, pierwszego szoguna z rodu Tokugawa, opracowano system kontroli i równowagi mający na celu utrzymanie porządku wśród wielkich feudałów. Jego następcy kontynuowali tę politykę, a istotną cechą rządów szogunów Tokugawa była determinacja w utrzymaniu pokoju. Uwolniony od wojny domowej, naród poświęcił energię na zwiększenie produkcji towarów w rolnictwie, przemyśle i górnictwie.

Naruszenie tradycyjnej polityki izolacji zaczęło się wraz z pojawieniem się obcych statków na japońskich wodach, a pierwszymi intruzami byli Rosjanie w latach dziewięćdziesiątych XVII wieku. Później rząd walczył o utrzymanie obcych statków z dala od japońskich portów, ale wkrótce presja zachodnich mocarstw, wzmocniona przybyciem okrętów wojennych pod dowództwem komandora Perry'ego w 1853 roku, zmusiła Japonię do wzięcia udziału w sprawach międzynarodowych.