Ocena:
Książka oferuje fascynującą eksplorację złożonej postaci w polityce Karoliny Południowej przed wojną secesyjną, ujawniając wgląd w południowy system niewolnictwa i jego obrońców. Jest chwalona za naukowe podejście autora i wciągającą narrację, dzięki czemu nadaje się raczej do studiów akademickich niż do zwykłej lektury.
Zalety:⬤ Wciągająca i interesująca narracja
⬤ utalentowany autor i historyk
⬤ zapewnia głęboki wgląd w kulturę i politykę Południa
⬤ dobrze przyjęta do użytku akademickiego
⬤ przedstawia złożoną postać Hammonda z dobrze zilustrowanymi pomysłami.
⬤ Może nie spodobać się zwykłym czytelnikom szukającym rozrywki
⬤ podkreśla moralnie wadliwe postacie i działania, co może być odstręczające
⬤ może wydawać się wymagająca ze względu na swój akademicki charakter.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
James Henry Hammond and the Old South: A Design for Mastery
Od swoich narodzin w 1807 roku do śmierci w 1864 roku, gdy wojska Shermana maszerowały w triumfie w kierunku Karoliny Południowej, James Henry Hammond był świadkiem powstania i upadku królestwa bawełny Starego Południa. Plantator, polityk i zwolennik niewolnictwa, Hammond zbudował dla siebie karierę, która w swojej rozległości i ambicji stanowi złożony portret cywilizacji, w której rozkwitł.
Długo oczekiwana biografia Drew Gilpin Faust's James Henry Hammond and the Old South ukazuje plantatora z Karoliny Południowej, który był jednocześnie charakterystyczny dla swojej epoki i wyjątkowy wśród ludzi swoich czasów. Skromnego pochodzenia Hammond postanowił podbić swoją społeczność, stać się liderem i rzecznikiem Starego Południa. Dzięki małżeństwu nabył dużą plantację i wielu niewolników, a następnie dzięki sprytnemu zarządzaniu i postępowym technikom rolniczym szybko stał się jednym z najbogatszych ludzi w Karolinie Południowej. Został wybrany do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych i pełnił funkcję gubernatora swojego stanu. Skandal związany z jego życiem osobistym zmusił go do wycofania się na wiele lat na swoją plantację, ale ostatecznie powrócił do opinii publicznej, zdobywając miejsce w Senacie Stanów Zjednoczonych, z którego zrezygnował, gdy Karolina Południowa odłączyła się od Unii.
Ambicja Jamesa Henry'ego Hammonda była nie do ugaszenia. Pochłaniała jego życie, kierowała niemal każdym jego ruchem i ostatecznie, w swojej tytanicznej kalkulacji i sztywności, zniszczyła zamkniętego w niej człowieka. Podobnie jak Faulknerowski Thomas Sutpen, Faust sugeruje, że Hammond miał plan, przymus kierowania każdą chwilą swojego życia w kierunku samodoskonalenia i legitymizacji. Hammond wyobrażał sobie siebie jako dobrotliwego, ojcowskiego, ale absolutnego pana swojej rodziny i swoich niewolników. W rzeczywistości jednak ani jego rodzina, ani niewolnicy, ani nawet jego własne zachowanie nie było całkowicie pod jego kontrolą. Hammond gorąco pragnął udoskonalić i zachować południowy styl życia. Cele te były jednak poza jego kontrolą. W chwili śmierci stało się dla niego jasne, że jego świat, świat Starego Południa, dobiegł końca.
