Almsgiving in the Later Roman Empire: Christian Promotion and Practice (313-450)
Richard Finn OP bada znaczenie jałmużny w kościołach późniejszego imperium dla tożsamości i statusu biskupów, ascetów i osób świeckich, którzy podejmowali praktyki różniące się rodzajem i kontekstem od jałmużny praktykowanej przez pogan.
Ujawnia, w jaki sposób jałmużna kluczowa w budowaniu pozycji biskupa była zadaniem opartym na współpracy, w którym honor był dzielony, ale który narażał biskupa na krytykę i rywalizację. Finn szczegółowo opisuje, w jaki sposób praktyki zyskały znaczenie dzięki dyskursowi, który przekształcił tradycyjne cnoty hojności i sprawiedliwości, aby uczynić jałmużnę dobrodziejstwem i źródłem honoru, oraz w jaki sposób ten wzorzec myślenia i postępowania współgrał z klasycznymi wzorcami, wywołując kontrowersje.
Argumentuje, że współpraca i konkurencja w chrześcijańskiej jałmużnie, wraz z ciągłym istnieniem tradycyjnego euergetyzmu, oznaczały, że w przeciwieństwie do poglądów ostatnich badaczy, chrześcijańska jałmużna nie zmieniła biskupów w najwyższych patronów swoich miast.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)