Jak zobaczyć dzieło sztuki w całkowitej ciemności

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 13 głosach.

Oryginalny tytuł:

How to See a Work of Art in Total Darkness

Zawartość książki:

Wyjście poza "czerń" czarnej sztuki w celu zbadania integracyjnych i interdyscyplinarnych praktyk Kary Walker, Freda Wilsona, Isaaca Juliena, Glenna Ligona i Williama Pope'a. Pięciu współczesnych czarnoskórych artystów, w których pracach rasa nie odgrywa roli definiującej.

Twórczość czarnoskórych artystów jest dziś niemal jednolicie rozumiana w kategoriach jej "czarności", a odbiorcy często oczekują lub wymagają od niej "reprezentowania" rasy. W How to See a Work of Art in Total Darkness Darby English pokazuje, jak bardzo takie oczekiwania ograniczają zakres naszej wiedzy o tej twórczości i jak inaczej wygląda ona, gdy podchodzi się do niej na jej własnych warunkach. Odmawiając przyznania rasowej czerni - jego metaforycznej "całkowitej ciemności" - prymatu nad innymi obawami i kontekstami swoich tematów, wydobywa na światło dzienne problemy i możliwości, które pojawiają się, gdy kwestie artystycznego priorytetu i wolności wchodzą w kontakt, a nawet konflikt, z kwestiami kulturowych zobowiązań. English analizuje integracyjne i interdyscyplinarne strategie pięciu współczesnych artystów - Kary Walker, Freda Wilsona, Isaaca Juliena, Glenna Ligona i Williama Pope'a. Podkreśla sposoby, w jakie te prace jednocześnie odzwierciedlają i zmieniają nasz pogląd na ich kontekst informacyjny: nadejście postmodernizmu w amerykańskiej sztuce i kulturze końca XX wieku.

Konieczność "czarnej sztuki" wynika zarówno z anty-czarnego rasizmu, jak i oporu wobec niego, zarówno z segregacji, jak i wysiłków zmierzających do wyobrażenia sobie autonomicznej domeny czarnej kultury. Jednak sądząc po pracach wielu współczesnych praktyków, pisze English, czarna sztuka jest coraz mniej zdolna - a czarni artyści mniej chętni - do utrzymania swojej pozycji jako odrębnej sfery. Poprzez dokładne zbadanie kontrowersyjnych sylwetek Walkera, niesubordynowanej odpowiedzi na tradycję malarską, odmiennych podejść Wilsona i Juliena do krytyki instytucjonalnej, walki obrazów tekstowych Ligona z modernizmem i Pope. English uzasadnia swoje twierdzenie, że aby zrozumieć tę pracę, należy usunąć rasę z jej centralnego miejsca w naszej interpretacji i przyznać prawo do historycznej, kulturowej i estetycznej specyfiki dzieła.