Jak staliśmy się postludzcy: Wirtualne ciała w cybernetyce, literaturze i informatyce

Opinie czytelników

N. Katherine Hayles to wnikliwa i dogłębna eksploracja kulturowej ewolucji informacji i jej wpływu na nasze rozumienie ucieleśnienia w erze postludzkiej. Chociaż treść jest bogata i prowokuje do myślenia, styl pisania jest często krytykowany za złożoność i użycie żargonu, co czyni ją trudną lekturą.

⬤ Dobrze poinformowana i współczesna analiza
⬤ dogłębna eksploracja cybernetyki i ucieleśnienia
⬤ oryginalne spostrzeżenia i cenne argumenty
⬤ przydatne w badaniach akademickich
⬤ angażujące i pouczające odniesienia do literatury i historii.

⬤ Złożony i często zawiły styl pisania
⬤ tekst pełen żargonu, który może zrazić niektórych czytelników
⬤ trudna lektura, wymagająca znacznego wysiłku
⬤ niektóre krytyki słabo rozwiniętych argumentów w obszarach.

(na podstawie 25 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

How We Became Posthuman: Virtual Bodies in Cybernetics, Literature, and Informatics

Zawartość książki:

W erze komputerów DNA i sztucznej inteligencji informacje stają się bezcielesne, nawet gdy "ciała", które kiedyś je przenosiły, znikają w wirtualności. Podczas gdy niektórzy zachwycają się tymi zmianami, wyobrażając sobie świadomość pobraną do komputera lub ludzi "przesłanych" w stylu Star Treka, inni patrzą na nie z przerażeniem, widząc potwory drzemiące w maszynach. W książce How We Became Posthuman N. Katherine Hayles oddziela szum informacyjny od faktów, badając los ucieleśnienia w erze informacji.

Hayles opowiada trzy przeplatające się historie: o tym, jak informacja straciła swoje ciało, czyli jak została skonceptualizowana jako byt oddzielony od materialnych form, które ją niosą; o kulturowej i technologicznej konstrukcji cyborga; oraz o demontażu liberalnego humanistycznego "podmiotu" w dyskursie cybernetycznym, wraz z pojawieniem się "postczłowieka".

Sięgając szeroko do historii technologii, studiów kulturowych i krytyki literackiej, Hayles pokazuje, co musiało zostać wymazane, zapomniane i wymazane, aby wyobrazić sobie informację jako bezcielesny byt. W ten sposób przechodzi od powojennych konferencji Macy na temat cybernetyki do powieści Limbo z 1952 roku autorstwa miłośnika cybernetyki Bernarda Wolfe'a; od koncepcji tworzenia siebie do literackich eksploracji halucynacji i rzeczywistości Philipa K. Dicka; i od sztucznego życia do postmodernistycznych powieści badających implikacje postrzegania ludzi jako systemów cybernetycznych.

Choć stanie się postczłowiekiem może być koszmarne, Hayles pokazuje, że może być również wyzwalające. Od narodzin cybernetyki po sztuczne życie, How We Became Posthuman dostarcza niezbędnego opisu tego, jak dotarliśmy do naszej wirtualnej ery i dokąd możemy się udać.