Ocena:

Recenzje książki „How I Became a Tree” autorstwa Sumany Roy stanowią mieszankę uznania i rozczarowania. Niektórzy czytelnicy uważają książkę za głęboką i prowokującą do myślenia eksplorację natury, podczas gdy inni krytykują ją za zbyt intelektualną i trudną do zaangażowania. Proza jest często opisywana jako poetycka i wciągająca, ale kilku recenzentów uznało, że brakuje jej treści lub przekonującej narracji.
Zalety:⬤ Piękny, poetycki tekst, który rezonuje z czytelnikami.
⬤ Prowokujące do myślenia tematy, które badają relacje między ludźmi a naturą.
⬤ Unikalna perspektywa, która wykracza poza tradycyjne gatunki.
⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że jest to spokojna i przyjemna lektura, która zapewnia komfort w trudnych czasach.
⬤ Docenienie badań autora i jego zaangażowania w temat.
⬤ Wielu uznało ją za wartościową lekturę wartą polecenia miłośnikom przyrody.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za nudną i powolną, co doprowadziło ich do porzucenia książki.
⬤ Krytyka za zbyt intelektualne i suche podejście, brak wciągającej narracji.
⬤ Postrzegana raczej jako podręcznik niż oryginalna praca; zbyt duże poleganie na pracach innych autorów.
⬤ Mieszane uczucia co do intencji książki i jej wpływu na osobiste emocje.
⬤ Zgłaszane problemy z fizyczną jakością książki.
(na podstawie 21 opinii czytelników)
How I Became a Tree
Książka Sumany Roy How I Became a Tree oferuje nową wizję tego, co to znaczy być człowiekiem w świecie przyrody. Okrzyknięta przez recenzentów „pieśnią miłosną dla roślin i drzew” oraz „odą do wszystkiego, co niezauważone, chore, zaniedbane, a jednak odporne”, oszałamiające medytacje Roy na temat drzew, lasów, życia roślin, czasu, siebie, sprawczości i nie tylko naśladują przestronne, zrelaksowane rytmy drzew.
„Byłam zmęczona szybkością”, pisze, »chciałam żyć w czasie drzew«. Pociąga ją mądrość drzew, ich pozbawiony przemocy sposób bycia oraz ich zdolność do radzenia sobie z samotnością i bólem. Roy w poruszający sposób bada lekcje, które pisarze, malarze, fotografowie, naukowcy i postacie duchowe wyciągnęli z ich zaangażowania w drzewa - od Rabindranatha Tagore i D.H.
Lawrence'a po naukowca Jagadisha Chandrę Bose i Buddę. Łącząc historię literatury, teologię, filozofię, botanikę i wiele innych, ta wciągająca książka skłoni czytelników do wyobrażenia sobie na nowo zaczarowanego świata, w którym ludzie żyją bardziej jak drzewa.