Jak rodzina: Dorastanie w domach innych ludzi, wspomnienia

Opinie czytelników

Pamiętnik Pauli McLain oferuje wnikliwą i emocjonalną relację z jej doświadczeń dorastania jako dziecko zastępcze z dwiema siostrami w latach 70. i 80. w Kalifornii. Narracja jest bogata w szczegóły i żywo przedstawia wyzwania i złożoność opieki zastępczej, jednocześnie badając tematy rodziny, przynależności i rozwoju osobistego. Podczas gdy wielu recenzentów chwaliło emocjonalną głębię i pięknie wykonaną prozę, niektórzy krytykowali strukturę i głębię eksploracji w późniejszych częściach pamiętnika.

Pamiętnik opisywany jest jako dobrze napisany, angażujący emocjonalnie i bogaty w szczegóły. Wielu recenzentów uznało głos autorki z dzieciństwa za autentyczny i sugestywny. Książka oddaje zmagania i więź między siostrami oraz porusza szersze kwestie związane z systemem opieki zastępczej. Została ona polecona osobom zajmującym się pracą socjalną i edukacją, podkreślając jej znaczenie dla zrozumienia doświadczeń dzieci z rodzin zastępczych.

Niektórzy recenzenci zauważyli, że narracja staje się mniej spójna w drugiej części książki, czując pośpiech i brak głębi w odkrywaniu znaczących relacji, szczególnie z rodzicami zastępczymi i matką biologiczną. Niektórzy czytelnicy czuli się odłączeni od autorki i jej doświadczeń, uważając, że trudno jest w pełni wczuć się w jej podróż. Domagano się bardziej szczegółowych rozwiązań dotyczących doświadczeń autorki związanych z opieką zastępczą i dynamiką rodziny.

(na podstawie 103 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Like Family: Growing Up in Other People's Houses, a Memoir

Zawartość książki:

Zaskakujący pamiętnik, który „pokazuje prawdziwe znaczenie rodziny” od autorki The Paris Wife i When the Stars Go Dark, szczegółowo opisujący lata, które Paula McLain i jej dwie siostry spędziły jako przybrane dzieci po tym, jak zostały porzucone przez oboje rodziców w Kalifornii na początku lat 70. i ( Chicago Tribune ).

Jako podopieczne państwa, siostry spędziły następne 14 lat przenosząc się z domu dziecka do domu dziecka. Zwichnięcia, pomyłki i dziwne przyjemności niezakorzenionego życia stanowią podstawę jednego z najbardziej fascynujących pamiętników ostatnich lat - książki w tradycji „Chłopców mojej młodości” Jo Ann Beard i „Klubu kłamców” Mary Karr.

Piękne pisarstwo McLain i jej gibki głos oddają intensywną samotność, smutek i determinację młodej dziewczyny, zarówno samotnej, jak i odpowiedzialnej wraz z rodzeństwem za pozostanie razem jako rodzina.