Jak rodzina: Dorastanie w domach innych ludzi

Opinie czytelników

Pamiętnik Pauli McLain, opowiadający o jej doświadczeniach jako przybranego dziecka w Kalifornii w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, otrzymał szereg recenzji chwalących jego emocjonalną głębię, żywy charakter i złożone realia opieki zastępczej. Podczas gdy wielu czytelników uznało tę historię za fascynującą i pięknie napisaną, niektórzy zauważyli problemy ze strukturą i kompleksowością narracji.

⬤ Wyjątkowo dobrze napisana, z żywą i poetycką prozą.
⬤ Oddaje emocjonalne doświadczenia i perspektywy przybranego dziecka.
⬤ Podkreśla znaczenie siostrzanej więzi i odporności.
⬤ Zapewnia wgląd w system opieki zastępczej, dzięki czemu jest cenną lekturą dla osób zaangażowanych lub zainteresowanych opieką zastępczą.
⬤ Wciągająca fabuła, która przywołuje nostalgię za Kalifornią lat 70.
⬤ Polecana jako lektura obowiązkowa dla nauczycieli i pracowników socjalnych.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali strukturę narracji za mylącą, czując, że zbyt często przeskakuje między domami zastępczymi.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali, że struktura narracji była zbyt chaotyczna i zbyt przeskakiwała między rodzinami zastępczymi.
⬤ Kilka czytelniczek wyraziło rozczarowanie w porównaniu do powieści McLain, uznając ten pamiętnik za mniej wciągający.
⬤ Emocjonalny dystans w niektórych fragmentach tekstu sprawił, że niektórzy czytelnicy pragnęli głębszej więzi.

(na podstawie 103 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Like Family: Growing Up in Other People's Houses

Zawartość książki:

Relacja z sześciomiesięcznej podróży autorki z jednego końca Chile na drugi.

Jej odyseja obejmowała Boże Narodzenie spędzone z kanapką z lamy na Zwrotniku Koziorożca, seks hotel w stolicy i podróż wokół Przylądka Horn na łodzi zaopatrzeniowej dostarczającej trumnę.