Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia teorie J.L. Austina dotyczące języka, w szczególności jego koncepcję wypowiedzi performatywnych, które znacząco wpłynęły na badania w dziedzinie językoznawstwa i filozofii. Recenzje podkreślają jej wnikliwą eksplorację użycia języka, ale także krytykują ją za nadmierną złożoność i powtarzalność, co czyni ją wyzwaniem dla niektórych czytelników.
Zalety:⬤ Zwiększa zrozumienie języka i umiejętności interpretacyjne
⬤ jasne wyjaśnienia złożonych idei
⬤ fundamentalne spostrzeżenia na temat języka jako działania
⬤ obowiązkowa lektura dla entuzjastów językoznawstwa
⬤ oryginalne wydanie docenione przez niektórych.
Wady:⬤ Miejscami zbyt złożona i trudna do zrozumienia
⬤ niektórzy czytelnicy uznali ją za powtarzalną do tego stopnia, że nie dało się jej czytać
⬤ brak spójności i zaangażowania
⬤ znaczny wysiłek intelektualny bez wystarczającego wglądu dla niektórych.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
How to Do Things with Words
Zawartość książki:
2018 Reprint wydania z 1962 roku. Pełne faksymile oryginalnego wydania, nie reprodukowane za pomocą oprogramowania do rozpoznawania optycznego.
Reprint pierwszego wydania. John L. Austin był brytyjskim filozofem języka i czołowym zwolennikiem filozofii języka potocznego, być może najbardziej znanym z opracowania teorii aktów mowy.
Austin wskazał, że używamy języka do robienia rzeczy, a także do twierdzenia rzeczy, a wypowiedzenie stwierdzenia takiego jak „Obiecuję zrobić to i to” najlepiej rozumieć jako zrobienie czegoś - złożenie obietnicy - a nie twierdzenie o czymkolwiek. Stąd nazwa jednej z jego najbardziej znanych prac „How to Do Things with Words”.
Austin, przedstawiając swoją teorię aktów mowy, podejmuje znaczące wyzwanie dla filozofii języka, daleko wykraczające poza zwykłe wyjaśnienie klasy morfologicznych form zdaniowych, które funkcjonują, aby robić to, co nazywają. Praca Austina ostatecznie sugeruje, że cała mowa i cała wypowiedź jest robieniem czegoś za pomocą słów i znaków, rzucając wyzwanie metafizyce języka, która zakładałaby denotatywną, propozycjonalną asercję jako istotę języka i znaczenia.
