Ocena:
Książka zebrała przytłaczająco pozytywne recenzje za piękny styl pisania, radykalną empatię i umiejętność łączenia studiów kulturowych z osobistymi narracjami. Jest szczególnie chwalona za przedstawienie życia Czarnych w zniuansowany i ekspansywny sposób, skupiając się na pięknie i kreatywności, a nie wyłącznie na oporze. Czytelnicy uważają ją za wpływową i transformującą.
Zalety:Pięknie napisana, oferuje radykalną empatię, unikalne podejście do badań akademickich, wysoce zalecana, przedstawia życie Czarnych w ekspansywny i kreatywny sposób, odnosi się zarówno do trudnych narracji, jak i pozytywnych aspektów życia.
Wady:Nie zostało to wyraźnie wspomniane w recenzjach, ale jeden z recenzentów zauważył, że jeszcze jej nie przeczytał, co sugeruje, że niektórym może być trudno ją ocenić bez przeczytania.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
How to Go Mad Without Losing Your Mind: Madness and Black Radical Creativity
"Trzymaj się mocno. Droga do szaleństwa bez utraty zmysłów jest czasami niesforna". "Tak zaczyna się pilna prowokacja La Marr Jurelle Bruce i przejmująca medytacja na temat szaleństwa w czarnej sztuce radykalnej. Bruce teoretyzuje na temat nakładających się na siebie znaczeń szaleństwa: żywego doświadczenia niesfornego umysłu, psychiatrycznej kategorii poważnej choroby psychicznej, stanu emocjonalnego znanego również jako "wściekłość" i wszelkich drastycznych odchyleń od norm psychospołecznych. Z uwagą i werwą bada szaleństwo w literaturze Amiriego Baraki, Gayla Jonesa i Ntozake Shange.
W repertuarze jazzowym Buddy'ego Boldena, Sun Ra i Charlesa Mingusa.
W komediowych występach Richarda Pryora i Dave'a Chappelle'a.
W muzyce protestu Niny Simone, Lauryn Hill, Kendricka Lamara i nie tylko. Artyści ci aktywują szaleństwo jako treść, formę, estetykę, strategię, filozofię i energię w trwałej tradycji czarnych radykałów. Dołączając do tej tradycji, Bruce mobilizuje zestaw praktyk interpretacyjnych, dyspozycji afektywnych, zasad politycznych i orientacji egzystencjalnych, które nazywa "szaloną metodologią". "Ostatecznie How to Go Mad without Losing Your Mind jest zarówno studium, jak i aktem krytycznego, etycznego, radykalnego szaleństwa.
