Ocena:
Książka zapewnia kompleksowy i wciągający przegląd historii i obecnego stanu badań nad chorobą Alzheimera, w szczególności krytykując nadmierny nacisk na hipotezę amyloidową. Skutecznie wyjaśnia złożone koncepcje naukowe w sposób przystępny dla osób niebędących naukowcami, jednocześnie zajmując się kwestiami politycznymi i finansowymi, które wpływają na kierunki badań.
Zalety:⬤ dobrze napisana i przystępna dla osób niebędących naukowcami
⬤ kompleksowy kontekst historyczny
⬤ krytyka ograniczeń obecnych badań nad chorobą Alzheimera
⬤ sugestie dotyczące przyszłych kierunków
⬤ wnikliwa i wciągająca narracja
⬤ wartościowa zarówno dla naukowców, jak i zwykłych czytelników
⬤ integruje naukę z polityką i kwestiami finansowania.
⬤ Krytyka dominujących paradygmatów badawczych może być polaryzująca
⬤ niektórzy czytelnicy mogą uznać głębię dyskusji za przytłaczającą
⬤ sprzeczne poglądy autora mogą stanowić wyzwanie dla utrwalonych przekonań w tej dziedzinie.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
How Not to Study a Disease: The Story of Alzheimer's
Autorytet w dziedzinie choroby Alzheimera przedstawia historię wcześniejszych niepowodzeń i mapę drogową, która wskazuje nam nowy kierunek w naszej podróży do lekarstwa.
Przez dziesięciolecia niektórzy z naszych najlepszych i najzdolniejszych naukowców medycznych poświęcili się znalezieniu lekarstwa na chorobę Alzheimera. Co się stało? Gdzie jest lekarstwo? Największe przełomy miały miejsce dwadzieścia pięć lat temu, a od tego czasu postępy są niewielkie. W książce How Not to Study a Disease neurobiolog Karl Herrup wyjaśnia, dlaczego odkrycia dotyczące choroby Alzheimera z lat 90. nie przyniosły owoców i wyznacza kierunek przyszłych badań. Herrup opisuje badania, wyjaśnia, co trwa tak długo i proponuje podejście do zresetowania przyszłych badań.
Herrup oferuje unikalną perspektywę wewnętrzną, opisując czerwone flagi, które nauka zignorowała w pośpiechu, by znaleźć lekarstwo. Jest bezlitosny w nazywaniu uporu, chciwości i złych rad, które hamowały tę dziedzinę, ale jego ostateczne przesłanie jest w dużej mierze optymistyczne. Herrup przedstawia nową i rozległą wizję tej dziedziny, która obejmuje przedefiniowanie choroby oraz świeżą konceptualizację starzenia się i demencji, która wymaga od nas wyobrażenia sobie mózgu jako serii połączonych ze sobą dzielnic. Wzywa do zmian w praktycznie każdym aspekcie badań nad chorobą Alzheimera, od procesu opracowywania leków, przez mechanizmy wsparcia badań podstawowych, po często pomijaną rolę mediów naukowych i nie tylko. Dzięki How Not to Study a Disease, Herrup zapewnia mapę drogową, która wskazuje nam nowy kierunek w naszej podróży do lekarstwa na chorobę Alzheimera.
