Israel, Church, and the Gentiles in the Gospel of Matthew
Izrael, Kościół i poganie w Ewangelii Mateusza porusza jeden z głównych problemów teologicznych Ewangelii Mateusza: jakie są relacje między Izraelem a Kościołem oraz między misją do Izraela a misją do pogan? Aby odpowiedzieć na te pytania, Matthias Konradt śledzi zaskakujące przejście od skoncentrowanych na Izraelu słów i czynów Jezusa (i jego uczniów) przed Wielkanocą do uniwersalnej misji najwcześniejszych naśladowców Jezusa po Jego zmartwychwstaniu.
Dzięki starannej analizie historycznej i narracyjnej Konradt odrzuca interpretację Ewangelii Mateusza, zgodnie z którą Kościół zastąpił Izrael w Bożych celach - to znaczy, że ponieważ Izrael odrzucił Jezusa jako Mesjasza Izraela, Kościół zastąpił Izrael w roli wybranego ludu Bożego. Zamiast tego Konradt odkrywa w Ewangelii Mateusza, że wymiar zbawczych celów Boga skoncentrowany na Izraelu i wymiarze uniwersalnym jest znacznie bardziej pozytywnie powiązany.
Mateusz rozwija narrację, która przedstawia tożsamość Jezusa zarówno jako mesjańskiego Syna Dawida, jak i uniwersalnego Syna Bożego. Kościół, który rozwinął się głównie z pogan, nigdy nie powinien myśleć o sobie jako o „nowym” lub „prawdziwym” Izraelu; według Ewangelii Mateusza Kościół stanowi raczej rozszerzenie obietnic złożonych najpierw Izraelowi, a teraz obejmujących pogan.
