Izajasz 40-55

Opinie czytelników

Książka jest pouczająca i przydatna do celów akademickich, zwłaszcza w zrozumieniu kontekstu Izajasza. Jednak jakość jej druku w porównaniu do ceny spotkała się z krytyką.

⬤ Bardzo pouczająca
⬤ dobre informacje na zajęcia
⬤ napisana przez wybitnego badacza Biblii Hebrajskiej.

⬤ Przeciętna jakość druku za wysoką cenę
⬤ minimalne notatki tekstowe w porównaniu z innymi seriami komentarzy
⬤ wydaje się, że cena jest zawyżona w porównaniu z podobnymi ofertami innych wydawców.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Isaiah 40-55

Zawartość książki:

Naukowcy tradycyjnie wyodrębniają trzy odrębne sekcje tego, co jest znane jako Księga Izajasza, a w Izajasza 40-55 wybitny biblista Joseph Blenkinsopp przedstawia nowe tłumaczenie i krytyczny komentarz do sekcji zwykle określanej jako Druga lub Deutero Izajasza. Drugi tom trzytomowego komentarza z łatwością utrzymuje wysokie standardy doskonałości akademickiej ustanowione przez Izajasza 1-39.

Drugi Izajasz został napisany w VI wieku p.n.e., w latach tuż przed upadkiem potężnego Imperium Babilońskiego, przez anonimowego proroka, którego historia błędnie utożsamia z prawdziwym Izajaszem (urodzonym około 765 roku p.n.e.). Uczeni wiedzą, że Drugi Izajasz został napisany przez kogoś innego niż Izajasz, ponieważ konteksty tych proroctw są bardzo różne. Kiedy pisano Drugą Księgę Izajasza, prorok wierzył, że czas cierpienia Izraela dobiega końca. Nalegał, że nadchodzi nowy wiek, czas nadziei, pokoju i odnowionego narodowego dobrobytu. Głównym celem argumentacji proroka było podniesienie na duchu narodu zniszczonego przez wojny i podboje. Jednym z najbardziej znanych przykładów tego optymistycznego tonu jest dobrze znana i uwielbiana Pieśń Cierpiącego Sługi, która znajduje się w rozdziałach 52-53 i na temat której Blenkinsopp ma kilka nowych, trudnych pomysłów.

Końcowe rozdziały Drugiego Księgi Izajasza są jednak w zupełnie innym tonie, ponieważ staje się jasne, że nowy świat, który prorok przewidział wcześniej, nie nadejdzie. Ta rozpacz znajduje swój najbardziej przejmujący wyraz w ostatniej części Księgi Izajasza, którą Blenkinsopp zajmie się w swoim nadchodzącym trzecim tomie.