Ocena:
Recenzje podkreślają kompleksowe badanie rozwoju kolei na Południu po wojnie secesyjnej, kładąc nacisk na perspektywy polityczne, społeczne i gospodarcze. Autor, Scott Reynolds Nelson, z powodzeniem ilustruje złożoność i zmagania tego okresu, w szczególności napięcia między elementami konserwatywnymi a nowymi możliwościami ekonomicznymi dla wyzwolonych. Chociaż książka zawiera szczegółową analizę, niektórzy czytelnicy zauważają ograniczenie zakresu, koncentrując się w szczególności na kluczowej trasie między Richmond a Atlantą.
Zalety:Książka jest chwalona za dogłębną analizę rozwoju kolei na Południu, dobrze sformułowany kontekst historyczny, wciągającą narrację wydarzeń i jasne nakreślenie dynamiki politycznej i społecznej po wojnie secesyjnej. Oferuje cenny wgląd w to, jak koleje wpłynęły na społeczeństwo Południa i na struktury gospodarcze.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że zakres książki jest ograniczony, skupiając się głównie na trasie z Richmond do Atlanty, co może nie obejmować szerszych aspektów rozwoju Południa. Dodatkowo, złożoność tematu może wymagać wcześniejszego zrozumienia kontekstu historycznego, aby w pełni go docenić.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Iron Confederacies: Southern Railways, Klan Violence, and Reconstruction
Podczas rekonstrukcji sojusz plantatorów z południa i kapitalistów z północy odbudował południowy system kolejowy, wykorzystując pozostałości konfederackich linii kolejowych, które zostały zbudowane i zniszczone podczas wojny secesyjnej. W procesie łączenia Wirginii, Karoliny i Georgii koleją, sojusz ten stworzył jedną z największych korporacji na świecie, wywołał zaciekłe walki polityczne i przekształcił Południe w trwały sposób, mówi Scott Nelson.
Iron Confederacies wykorzystuje historię południowych kolei do zbadania powiązań między prawami stanów, przemocą rasową, konfliktami pracowniczymi i wielkim biznesem na XIX-wiecznym Południu. Do 1868 r. przywódcy Ku Klux Klanu zaczęli mobilizować białych przeciwko szybkim zmianom gospodarczym, twierdząc, że konsolidacja kolei doprowadziła do korupcji politycznej i sukcesu gospodarczego czarnych.
Jak zauważa Nelson, niektóre z najbardziej gwałtownych działań Klanu koncentrowały się wzdłuż korytarza kolejowego Richmond-Atlanta. Nelson argumentuje jednak, że konflikty dotyczące kolei zostały ostatecznie rozwiązane w ramach porozumień między północnymi baronami kolejowymi a przywódcami Klanu, które zezwalały na terroryzm białych wobec czarnych wyborców, jednocześnie rezygnując z kontroli stanów nad południową gospodarką.
