Irl

Opinie czytelników

„IRL” Tommy'ego Pico jest chwalony jako żywy i współczesny poemat epicki, który bada tematy tożsamości, dziedzictwa i kwestii społecznych, szczególnie przez pryzmat doświadczeń queer i rdzennych Amerykanów. Utwór charakteryzuje się spontanicznym stylem, emocjonalną głębią i odniesieniami kulturowymi, dzięki czemu jest zarówno zrozumiały, jak i prowokujący do myślenia. Niektórzy czytelnicy zauważają jednak, że długość wiersza i jego swobodny charakter mogą wymagać poświęcenia czasu na czytanie, aby w pełni docenić niuanse.

⬤ Wciągający i współczesny styl zbliżony do klasycznych poetów
⬤ # Głęboka eksploracja tożsamości i dziedzictwa kulturowego
⬤ # Emocjonalna i powiązana treść
⬤ # Wysoko oceniane wykonania (audiobook) wzmacniają doświadczenie
⬤ # Zachęca do głębokiej refleksji i ma transformujący wpływ na czytelników
⬤ # Unikalne spostrzeżenia i humor w całym dziele.

⬤ Długi i swobodny styl może stracić niektórych czytelników, jeśli nie zostanie przeczytany za jednym razem
⬤ # Niektórzy mogą uznać współczesną poezję za trudną do przetworzenia
⬤ # Niektórzy czytelnicy mogą preferować bardziej tradycyjne struktury w poezji.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Poezja. Studia nad rdzennymi Amerykanami. Studia LGBT. IRL to spocony, letni poemat skomponowany jak długa wiadomość tekstowa, zakorzeniony w epickiej tradycji A.R. Ammonsa, starożytnych pieśni ptaków Kumeyaay i wizualnych albumów Beyonc. Podąża za Teebsem, urodzonym w rezerwacie, queerowym dziwakiem NDN, próbującym zrozumieć swoje impulsy / pragnienia / historię pośród dachów Brooklynu, prywatności w dobie Internetu, nękania ulicznego, samobójstwa, chłopców, chłopców, literatury, kolonializmu, religii, opuszczania dwudziestki i miłości / nienawiści do angielskiego. Dręczy go niezdecydowanie, nie jest pewien, które obsesje, atrakcje i impulsy są zasadniczo jego, a które są wynikiem chrześcijańskiego nawrócenia, hetero-patriarchalnej/kolonialistycznej białej supremacji, homofobii, Bacardi, gumowatych cukierków i nie zaliczania.

IRL pyta, co dzieje się z nowoczesnym, queerowym rdzennym mieszkańcem kilka pokoleń po tym, jak jego przodkowie zostali wyobcowani ze swojego języka, religii i historii? Teebs czuje się zmuszony do chłopców, hamburgerów i alkoholu, choć zaczyna podejrzewać, że za sztuką, muzyką i poezją stoi być może bardziej starożytna bogini.

Błyskotliwy, zabawny i muzyczny debiut książkowy Pico... kanał) pędem internetowego slangu i emotikonów, gonitw i fragmentów zdań oraz popowych lirycznych wybuchów.... Umiejętne oddanie przez Pico prób Teeba, by stworzyć spójną tożsamość z jego wielu jaźni, okazuje się zabawne, pouczające i całkowicie zrozumiałe w erze smartfonów". --Publishers Weekly Starred Review.

Epicki poemat Tommy'ego Pico jest smutny, zabawny, szczery i nikczemnie sprytny dzięki rymom i rytmom. To całkowicie oryginalne aborygeńskie spojrzenie na świat. Uwielbiam to. --Sherman Alexie.

Na zawężającej się granicy między pieśnią i mową, pamięcią i zapomnieniem, przyszłością i brakiem przyszłości, rdzennymi i amerykańskimi, IRL jest Heraklitem, rzeką tekstu i potu, ubijającą światy w ciszę białych stron: nowe arcydzieło. I nowy rodzaj arcydzieła. To liryczna epopeja pożądania, której bohater wyrzeka się heroizmu i to nie on wyrusza na poszukiwanie świata, ale raczej zdewastowane światy w jego własnej krwi, które go szukają, by je opłakiwać. Powiedziałem epopeja pragnienia i miałem to na myśli: pragnienie każdego rodzaju, nieskończone i bliskie, kurewsko banalne i wypróbowane i prawdziwe - to także wspaniały pomnik, akt pamięci o przyszłości wszelkiej tęsknoty, o fakcie korzeni i potrzebie ich posiadania, dekolonizujący poezję od korzenia bez jednej sekundy protekcjonalności nawet pojęcia bezpieczeństwa. Wiersz jest również głęboko przebiegły i zmęczony; wie, że "nie ma postkolonialnej / Ameryki", a jednak - wiersz wciąż wypycha się spod historii, poza miliard własnych zaprzeczeń wiersza, w przestrzeń zarówno poza tożsamością, jak i głęboko z nią. --Ariana Reines.