Opinie czytelników
Podsumowanie:„Into Thin Air” Jona Krakauera opowiada o wstrząsającej wyprawie na Everest w 1996 roku, która doprowadziła do śmierci kilku wspinaczy. Książka łączy w sobie osobiste refleksje, szczegółowe relacje i badanie komercjalizacji alpinizmu, przedstawiając zarówno piękno, jak i niebezpieczeństwa wspinaczki na Everest. Narracja Krakauera jest porywająca i wnikliwa, ale stawia również pytania o odpowiedzialność i podejmowanie decyzji w sytuacjach wysokiego ryzyka.
Zalety:⬤ Angażujący i trzymający w napięciu styl pisania, który wciąga czytelników w narrację.
⬤ Zapewnia głęboki emocjonalny związek ze wspinaczami i tragicznymi wydarzeniami.
⬤ Dobrze zbadana dzięki szczegółowym informacjom i wywiadom.
⬤ Oferuje unikalny wgląd w motywacje wspinaczy i ryzyko związane ze wspinaczką wysokogórską, wraz z dyskusjami moralnymi i etycznymi.
⬤ Zwięźle oddaje piękno i surowe realia Everestu, czyniąc go przystępnym dla czytelników niezaznajomionych z alpinizmem.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że autor nadmiernie obwinia niektóre osoby, szczególnie w odniesieniu do przewodnika Anatoli Boukreeva.
⬤ Książka może pozostawić czytelników z powracającymi pytaniami na temat odpowiedzialności i decyzji, które doprowadziły do katastrofy.
⬤ Krytyka dotyczy braku zdjęć w niektórych wydaniach, które mogłyby wzbogacić narrację.
⬤ Niektórzy uważają, że część historii jest zbyt emocjonalna lub egoistyczna, co może osłabić ogólny wpływ na niektórych czytelników.
(na podstawie 3717 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Into Thin Air: A Personal Account of the Mount Everest Disaster
Zawartość książki:
Kiedy Jon Krakauer dotarł na szczyt Mt. Everest wczesnym popołudniem 10 maja 1996 roku, nie spał od pięćdziesięciu siedmiu godzin i odczuwał zmieniające mózg skutki niedoboru tlenu. Gdy odwrócił się, by rozpocząć długie, niebezpieczne zejście z wysokości 29 028 stóp, dwudziestu innych wspinaczy wciąż uparcie dążyło na szczyt. Nikt nie zauważył, że niebo zaczęło wypełniać się chmurami. Sześć godzin później i 3000 stóp niżej, przy 70-węzłowym wietrze i oślepiającym śniegu, Krakauer upadł w swoim namiocie, zamarzając, mając halucynacje z wyczerpania i niedotlenienia, ale był bezpieczny. Następnego ranka dowiedział się, że sześciu jego kolegów nie wróciło do obozu i desperacko walczy o życie. Kiedy burza w końcu minęła, pięciu z nich nie żyło, a szósty był tak strasznie odmrożony, że jego prawa ręka musiała zostać amputowana.
Into Thin Air to ostateczna relacja z najbardziej śmiercionośnego sezonu w historii Everestu autorstwa uznanego dziennikarza i autora bestsellera Into the Wild. Na zlecenie magazynu Outside, aby donieść o rosnącej komercjalizacji gór, Krakauer, znakomity wspinacz, udał się w Himalaje jako klient Roba Halla, najbardziej szanowanego przewodnika wysokogórskiego na świecie. Wysoki, trzydziestopięcioletni Nowozelandczyk, Hall czterokrotnie zdobył Everest w latach 1990-1995 i poprowadził na szczyt trzydziestu dziewięciu wspinaczy. W pobliżu zespołu Halla znajdowała się ekspedycja prowadzona przez Scotta Fischera, czterdziestoletniego Amerykanina o legendarnej sile i zapale, który w 1994 roku wspiął się na szczyt bez dodatkowego tlenu. Jednak ani Hall, ani Fischer nie przeżyli burzy, która uderzyła w maju 1996 roku.
Krakauer bada, co takiego jest w Evereście, że zmusił tak wielu ludzi - w tym jego samego - do rzucenia ostrożności na wiatr, zignorowania obaw bliskich i dobrowolnego poddania się takiemu ryzyku, trudnościom i kosztom. Napisana z emocjonalną klarownością i poparta jego niepodważalnymi raportami, relacja Krakauera naocznego świadka tego, co wydarzyło się na dachu świata, jest wyjątkowym osiągnięciem.
Książka Into the Wild jest dostępna w wersji audio, czytana przez aktora Campbella Scotta.
