Opinie czytelników
Podsumowanie:Zbiór poezji Davida Keplingera „Another City” zgłębia tematy życia, śmierci i powiązań między różnymi rzeczywistościami za pomocą metafory miast. Książka przedstawia przemyślaną eksplorację osobistych i uniwersalnych doświadczeń, w szczególności koncentrując się na relacji poety z jego zmarłym ojcem, snach i koncepcji istnienia poza sferą fizyczną. Pomimo walorów artystycznych i głębi wyobraźni, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej silnej więzi emocjonalnej i mogła zagłębić się w bardziej kontrowersyjne tematy.
Zalety:⬤ Dbałość o szczegóły i pomysłowy dowcip w poezji.
⬤ Z powodzeniem wykorzystuje metaforę miasta do zgłębiania złożonych tematów życia, śmierci i egzystencji.
⬤ Uznanie za nagradzany zbiór, chwalony za kunszt i wizję.
⬤ Angażujący i unikalny głos z zapadającymi w pamięć obrazami i pomysłami.
⬤ Oferuje różnorodne formy i struktury poetyckie, które poprawiają wrażenia z lektury.
Wady:⬤ Brak emocjonalnej głębi i więzi w niektórych wierszach.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że autor omija bardziej kontrowersyjne tematy.
⬤ Pragnienie głębszej eksploracji głównych tematów.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Another City: Poems
Zawartość książki:
Jakie to uczucie doświadczać miasta? Stać pod wysokimi budynkami, wśród niezliczonych twarzy tłumu? Próbować być słyszanym ponad zgiełkiem?
Wiersze Another City podróżują jednocześnie do wewnątrz i na zewnątrz: do momentów samozadowolenia i łaski, a także do momentów oderwania i przynależności. Od doświadczeń definiowanych przez miejski krajobraz - udaremniony klient w drzwiach zamkniętej księgarni na Krecie, przypadkowe spotkanie z być może byłym kochankiem w Kopenhadze - po same ulice, gdzie „zaułek był przecinkiem w gramatyce agonii”, w rękach Davida Keplingera zaskakujące obrazy zderzają się i mieszają jak ciała na ruchliwej arterii.
Yet Another City zręcznie obejmuje nie tylko fizyczną przestrzeń globalnych miast, ale także bardziej niematerialne i intymne odległości: między narodzinami i śmiercią, ojcem i synem, przeszłością i teraźniejszością, metaforą i rzeczywistością. W tych wierszach nasze wejście w świat ma miejsce, gdy „rana, zwana samotnością, / otwiera się”, a nasza podróż z niej odbywa się przez obce, ale nie całkowicie nieznane konstelacje miast: Cherbourg, Manila, Port-au-Prince.
Poruszający, nawiedzający atlas światów zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych.
