Ocena:

Książka „Another Politics” autorstwa Chrisa Dixona omawia ewolucję ruchów antyautorytarnych w Ameryce Północnej w ciągu ostatnich 25 lat, rysując podobieństwa do transformacji skateboardingu. Podkreśla zbieżność różnych wątków politycznych, w tym anarchizmu, feminizmu i zniesienia więzień, jednocześnie dokumentując oddolny aktywizm poprzez wywiady. Książka jest chwalona za wnikliwe refleksje na temat organizowania się społeczności i potrzeby szerszego uczestnictwa w nurcie antyautorytarnym.
Zalety:Książka zapewnia inteligentne i zniuansowane wyjaśnienie oddolnego aktywizmu, oddając głos wielu organizatorom. Oferuje ważną syntezę różnych ruchów i zachęca do krytycznych rozmów na temat strategii, opieki społecznej i ewoluującego dyskursu polityki antyautorytarnej. Jest wysoce zalecana ze względu na swoje historyczne i teoretyczne spostrzeżenia.
Wady:Książka koncentruje się przede wszystkim na organizacjach miejskich, brakuje w niej reprezentacji oddolnych wysiłków wiejskich. Dystansuje się od spuścizny anarchizmu i nie zagłębia się w kwestie represji wpływających na ruchy. Niektórzy czytelnicy mogą chcieć szerszego omówienia niektórych tematów.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Another Politics: Talking Across Today's Transformative Movements
W obliczu wojny, krachu gospodarczego i kryzysu ekologicznego, według Chrisa Dixona, od Nowego Jorku po Kair rozkwita „nowy duch radykalizmu”.
W „Innej polityce” analizuje on trajektorię wysiłków, które przyczyniły się do radykalizmu Occupy Wall Street i innych niedawnych ruchów. Opierając się na głosach czołowych organizatorów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, przedstawia wciągającą prezentację historii i zasad, które kształtują wiele współczesnych walk.
Dixon przedstawia pracę aktywistów związanych z polityką antyautorytarną, antykapitalistyczną i antyopresyjną oraz omawia lekcje, których uczą się w swoich wysiłkach na rzecz transformacji społecznej. Książka bada rozwiązania kluczowego wyzwania dla współczesnych aktywistów, organizatorów, bojowników i marzycieli: budowania istotnego związku między pracą „przeciwko”, która walczy z rządzącymi instytucjami, a pracą „poza”, która rozwija wyzwoleńcze alternatywy.