In Limpid Dream: Nostalgia i wspomnienia Zhang Dai z czasów dynastii Ming

Opinie czytelników

Książka przedstawia refleksje Zhang Dai na temat późnej dynastii Ming, prezentując jego znakomitą prozę i dostarczając cennych spostrzeżeń. Jest ona jednak zepsuta przez postrzeganą pretensjonalność autora (Philipa Kafalasa) i rozwlekłe pisanie, co czyni ją nudną dla niektórych czytelników.

Oferuje fascynujące spojrzenie na późne czasy Ming poprzez wspomnienia Zhang Dai. Zawiera obszerne tłumaczenia esejów Zhang Dai, które nie są powszechnie dostępne w języku angielskim. Proza opisywana jest jako wykwintna.

Philip Kafalas jest postrzegany jako pretensjonalny i zbyt rozwlekły, przez co tekst jest nudny. Styl pisania został skrytykowany jako niejasny i niepotrzebnie skomplikowany, co odciąga uwagę od treści.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

In Limpid Dream: Nostalgia and Zhang Dai's Reminiscences of the Ming

Zawartość książki:

In Limpid Dream przedstawia grupę siedemnastowiecznych chińskich esejów osobistych, które badają, w jaki sposób postrzegamy naszą egzystencję w zapamiętanych fragmentach. Koncentruje się ona na wspomnieniach snu Tao'an (Tao'an mengyi), napisanych przez Zhang Dai (1597-1648? ). Bogaty literat, historyk, bon vivant i lojalista dynastii Ming, Zhang skomponował 123 krótkie eseje (wiele przetłumaczonych w tej książce) po upadku dynastii Ming na rzecz Mandżurów w 1644 roku. Eseje te opisują ekstrawaganckie życie Zhanga w zamożnym regionie Jiangnan przed upadkiem Ming. Ponieważ zostały one napisane, zebrane i przedstawione przez jednego autora, eseje te dają nam żywy wgląd w to, jak odłamki osobistych doświadczeń mogą w efekcie upamiętnić osobistą stronę egzystencji, zwykle nieuznawaną w bardziej konwencjonalnych, publicznych formach biograficznych.

Pierwsza część książki przedstawia eseje o fantastycznych pokazach lampionów, spokojnych drzemkach w dryfujących łodziach, niezwykłych przedmiotach, sprytnych różnicach w zachowaniach społecznych, ucztach krabowych, dziwacznych krewnych, dramatycznych ćwiczeniach wojskowych i artefaktach chwały Ming - rzeczach, które w pamięci wciąż dawały poczucie wspólnej tożsamości i obecności osobie, która nie sprawowała żadnego urzędu i obserwowała upadek swojej dynastii.

Druga część książki rozpoczyna się od zakwestionowania użyteczności gatunku konwersacyjnego xiaopin, a następnie wprowadza świeże podejście do esejów Zhanga poprzez analogię do mnemonicznego gatunku nostalgii, który profesor Kafalas bada zarówno w kontekście chińskim, jak i zachodnim. Nostalgia staje się wzorem, za pomocą którego te pozornie banalne eseje zapewniają silne poczucie pochodzenia, obecności i miejsca poprzez drobiazgowo znane przedmioty, estetycznie przytłaczające doświadczenia i małe gesty społeczne.

In Limpid Dream to fascynująca i stymulująca historia literatury, wyjaśniająca nostalgiczną fragmentację miejsca i czasu Zhanga. Introspektywna nostalgia Zhanga uderza nas jako raczej nowoczesna, podczas gdy wnikliwa analiza Kafalasa podkreśla dziedzictwo „małej” prozy Zhanga w późniejszym chińskim pisarstwie i zastanawia się nad naszym własnym rozumieniem naszej nienarracyjnej egzystencji.