Ocena:

Książka bada koncepcję rządów islamskich w przeciwieństwie do współczesnego państwa, podkreślając moralne niedociągnięcia współczesnych systemów politycznych i implikacje szariatu w rządzeniu. Choć stanowi wyzwanie dla czytelników i oferuje głębokie filozoficzne spostrzeżenia, niektórzy uważają, że jej abstrakcyjny styl i głębia analityczna są trudne w nawigacji.
Zalety:⬤ Szczegółowo zbadana i dobrze zreferowana analiza
⬤ zapewnia krytyczną i prowokującą do myślenia perspektywę nowoczesności
⬤ przedstawia ramy moralne, które krytykują współczesną państwowość
⬤ angażuje i ma wpływ na tych, którzy są rozczarowani nowoczesnymi rządami
⬤ łączy różnorodne źródła intelektualne
⬤ uważana za obowiązkową lekturę zarówno dla naukowców, jak i zwykłych czytelników.
⬤ Styl pisania jest abstrakcyjny i ezoteryczny, co sprawia, że trudno go zrozumieć
⬤ niektóre punkty mogą wydawać się nużące lub nieprzekonujące
⬤ krytycy twierdzą, że nie oferuje jasnych alternatyw dla sekularyzmu
⬤ części książki mogą wydawać się przytłaczające lub gęste dla czytelników.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
Impossible State: Islam, Politics, and Modernity's Moral Predicament
Wael B. Hallaq odważnie argumentuje, że „państwo islamskie”, oceniane według jakiejkolwiek standardowej definicji tego, co reprezentuje nowoczesne państwo, jest zarówno niemożliwe, jak i wewnętrznie sprzeczne. Porównując prawną, polityczną, moralną i konstytucyjną historię przednowoczesnego islamu i euro-ameryki, Hallaq stwierdza, że przyjęcie i praktykowanie nowoczesnego państwa jest wysoce problematyczne dla współczesnych muzułmanów. Krytykuje on również bardziej ekspansywnie moralny kłopot nowoczesności, który czyni niemożliwym jakikolwiek projekt opierający się wyłącznie na podstawach etycznych.
Współczesne państwo nie tylko cierpi z powodu poważnych kwestii prawnych, politycznych i konstytucyjnych, argumentuje Hallaq, ale także, z samej swojej natury, kształtuje podmiot niezgodny z tym, co oznacza bycie muzułmaninem lub życie jako muzułmanin. Według islamskich standardów, państwowe technologie jaźni są poważnie pozbawione treści moralnej, a dzisiejsze państwo islamskie, jak pokazuje Hallaq, zrobiło niewiele, aby rozwinąć akceptowalną formę prawdziwego zarządzania szariatu. Konstytucyjne bitwy islamistów w Egipcie i Pakistanie, islamskie prawne i polityczne porażki rewolucji irańskiej i podobne rozczarowania podkreślają ten fakt. Niemniej jednak, państwo pozostaje ulubionym wzorcem islamistów i ulama (muzułmańskich duchownych).
Zapewniając muzułmanom ścieżkę do realizacji dobrego życia, Hallaq zwraca się do bogatych zasobów moralnych historii islamu. Po drodze udowadnia, że polityczne i inne „kryzysy islamu” nie są unikalne dla świata islamu ani dla religii muzułmańskiej. Kryzysy te są integralną częścią współczesnej kondycji zarówno Wschodu, jak i Zachodu, a uznając te podobieństwa, muzułmanie mogą bardziej produktywnie współpracować ze swoimi zachodnimi odpowiednikami.