W swojej filozofii historii, w szczególności w „Idei historii powszechnej z intencją kosmopolityczną” (1784), Kant nie bada historii w barwnej mnogości wydarzeń. Pozostawia to zadanie „rzeczywistej, jedynie empirycznie sformułowanej historii”.
Rozważa raczej historię w takim zakresie, w jakim jest ona interesująca dla człowieka jako praktycznej istoty rozumnej. Czyniąc to, utrzymuje związek z transcendentalną krytyką rozumu i pyta, w jakich warunkach, niezależnie od doświadczenia, bieg historii wydaje się rozsądny, aby mieć sens. W ten sposób Kant stawia pytanie o sens, którego nie zadają ani na które nie odpowiadają empiryczne nauki historyczne.
W drugim wydaniu z okazji 300. rocznicy urodzin Immanuela Kanta poszczególne artykuły zostały całkowicie zmienione i zaktualizowane zgodnie z najnowszymi badaniami.
Z wkładem przez: Karl Ameriks, Reinhard Brandt, Volker Gerhardt, Otfried Hffe, Christoph Horn, Patrick Kain, Pauline Kleingeld, Jane Kneller, Dieter Langewiesche, Jean-Michel Muglioni, Alessandro Pinzani i Wolfgang M. Schrder.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)