Ilustrowany niewolnik: Empatia, narracja graficzna i kultura wizualna transatlantyckiego ruchu na rzecz abolicji, 1800-1852

Opinie czytelników

Książka przedstawia dobrze zbadaną i oszałamiającą wizualnie analizę amerykańskiej i brytyjskiej kultury wizualnej otaczającej niewolnictwo przed wydaniem Chaty wuja Toma w 1852 roku. Wnikliwie omawia, w jaki sposób różne radykalne teksty graficzne miały na celu zmianę reakcji widza na zniewolone jednostki, wykraczając poza litość do bardziej sprawiedliwej empatii. Autorka, Martha Cutter, opiera się na badaniach archiwalnych i stosuje teorie dotyczące kultury wizualnej i empatii, zapewniając znaczący wgląd w kontekst historyczny i reprezentację niewolnictwa.

⬤ Dobrze napisana i przejrzysta, z oszałamiającymi wizualizacjami
⬤ bogata w cenne informacje na temat niewolnictwa, teorii empatii i kultury wizualnej
⬤ oferuje zniuansowaną i prowokującą do myślenia perspektywę
⬤ zawiera obszerne badania archiwalne dotyczące ważnych postaci historycznych
⬤ odpowiednia dla absolwentów i zaawansowanych studiów licencjackich.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać niektóre historyczne przedstawienia za godne potępienia; głębia badań naukowych może być przytłaczająca dla zwykłych czytelników, którzy nie są zaznajomieni z akademickimi dyskusjami na temat kultury wizualnej i empatii.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Illustrated Slave: Empathy, Graphic Narrative, and the Visual Culture of the Transatlantic Abolition Movement, 1800-1852

Zawartość książki:

Od antyniewolniczego medalionu Wedgwooda z 1787 roku z wizerunkiem zakutego i błagającego czarnego ciała, po filmy Quentina Tarantino Django Unchained (2012) i Steve'a McQueena Twelve Years a Slave (2013), niewolnictwo jako system tortur i zniewolenia fascynowało wyobraźnię optyczną transatlantyckiego świata.

Naukowcy badali różne aspekty kultury wizualnej, jaką było niewolnictwo, w tym malarstwo, rzeźbę, kampanie pamfletowe i dzieła sztuki. Jednak ważny element tej kultury wizualnej pozostał niezbadany: popularne i często przedrukowywane ilustrowane książki antyniewolnicze opublikowane przed Harriet Beecher Stowe's Uncle Tom's Cabin (1852), które były szeroko wykorzystywane przez ruch antyniewolniczy w pierwszej połowie XIX wieku.

The Illustrated Slave analizuje niektóre z bardziej innowacyjnych prac w archiwum ilustrowanych książek antyniewolniczych opublikowanych w latach 1800-1852 wraz z innymi materiałami wizualnymi przedstawiającymi zniewolenie. Martha J. Cutter argumentuje, że niektóre ilustrowane narracje próbują przenieść oglądającego czytelnika z litości i widzimisię w tryb empatii i wzajemnych relacji ze zniewolonymi.

Twierdzi również, że niektóre ilustrowane książki charakteryzują zniewolonych jako uzyskujących pewien stopień kontroli nad narracją i żywymi doświadczeniami, nawet jeśli te figuracje pociągają za sobą poczucie, że historia niewolnictwa jest poza samą reprezentacją. Poprzez badanie znanych dzieł, takich jak Chata wuja Toma, a także nieznanych dzieł Amelii Opie, Henry'ego Bibba i Henry'ego Boxa Browna, autorka nakreśla tryb radykalnej empatii, która próbuje zniszczyć podziały między zniewoloną jednostką a wolnym białym podmiotem oraz między widzem a oglądanym.