Opis produktu.
Minęło pięćdziesiąt lat, odkąd Gianfranco Folena zaproponował etykietę „wenecki de là da mar” w odniesieniu do weneckich języków wernakularnych, które były szeroko rozpowszechnione we wschodniej części Morza Śródziemnego w średniowieczu i wczesnej epoce nowożytnej, od Dalmacji po Morze Egejskie (z Kretą) po zamorskie tereny krzyżowców. Od tego czasu, pod wpływem eseju Foleny, różne badania skupiły się na poszczególnych obszarach (Ragusa/Dubrownik, Candia/Crete, Cypr), rzucając światło na socjolingwistyczną dynamikę kontaktu między językiem weneckim a językami lokalnymi oraz na cechy strukturalne poświadczonych weneckich scriptae.
Wciąż jednak brakowało kompleksowej pracy, która służyłaby zarówno jako synteza już opublikowanych badań, jak i punkt wyjścia dla przyszłych badań. Taki jest cel niniejszej książki, która gromadzi wkład niektórych z wiodących specjalistów na temat Wenecji na zewnątrz, a także wewnątrz Wenecji. Progresja esejów według makroobszarów (Wenecja i kraje zamorskie; Dalmacja; Kandia i Lewant), częste wewnętrzne odsyłacze i obszerny indeks onomastyczny mają na celu uczynienie z tomu pracy referencyjnej, w całości poświęconej ważnemu i wciąż mało znanemu rozdziałowi w historii odmian włoskiego romansu poza Włochami.
O Autorze.
Daniele Baglioni, Uniwersytet Ca' Foscari, Wenecja, Włochy.
