Ocena:
Recenzenci „Iglicy” Williama Goldinga przedstawiają bardzo złożoną i wymagającą narrację, eksplorującą tematy obsesji, szaleństwa i konsekwencji pychy poprzez postać dziekana Jocelina, który jest zdeterminowany, aby zbudować wysoką iglicę na katedrze, pomimo ostrzeżeń o jej niepraktyczności. Struktura książki, często wykorzystująca styl strumienia świadomości i ciężką symbolikę, prowadzi do różnych interpretacji motywacji Jocelina i wynikającego z tego chaosu.
Zalety:Pisanie jest opisywane jako pięknie wykonane i wciągające, wciągające czytelników w psychologiczną głębię postaci. Wielu recenzentów chwali głębokie tematy i złożone charakterystyki, szczególnie podkreślając eksplorację ludzkiej natury i konsekwencje fanatyzmu. Narracja audio Benedicta Cumberbatcha jest również chwalona za wzmocnienie doświadczenia powieści.
Wady:Kilku recenzentów uważa, że styl narracji jest trudny do naśladowania, wskazując, że podejście strumienia świadomości może sprawić, że historia będzie niedostępna. Niektórzy wyrażają rozczarowanie brakiem historycznego wglądu w samą katedrę, podczas gdy inni opisują pisanie jako suche lub przesadzone. Ogólnie rzecz biorąc, powieść jest uważana za wymagającą i może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.
(na podstawie 52 opinii czytelników)
Spire
Wizja, która popycha dziekana Jocelina do zbudowania ogromnej nowej iglicy nad jego katedrą, wystawia na próbę wszystkich, którzy go otaczają.
Pozbawione fundamentów kamienne filary krzyczą, a ziemia pod nimi faluje pod ciężarem konstrukcji, gdy wola dziekana obciąża jego upadającą wiarę. ".
