Ocena:
Książka „I Was Britpopped” stanowi kompleksowy i nostalgiczny przegląd sceny muzycznej Britpop w latach 1992-1998, obejmujący szeroki zakres zespołów i wpływów kulturowych. Książka ma przede wszystkim strukturę encyklopedii, w której można się zanurzyć, zamiast czytać ją sekwencyjnie. Chociaż z powodzeniem przywołuje wspomnienia z epoki dla fanów, niektórzy czytelnicy zauważają brak głębi w niektórych wpisach i błędy rzeczowe.
Zalety:⬤ Wszechstronny przegląd sceny Britpop od A do Z
⬤ dobrze napisany i pouczający
⬤ wywołuje nostalgię u fanów
⬤ zawiera ciekawe anegdoty
⬤ dobry zarówno dla starszych fanów, jak i nowych słuchaczy
⬤ nadaje się do swobodnej lektury.
⬤ Brakuje zdjęć, a niektóre opisy są rozczarowujące
⬤ zawiera błędy rzeczowe i miejscami sprawia wrażenie napisanej w pośpiechu
⬤ może przypominać raczej Wikipedię niż wysokiej jakości dziennikarstwo muzyczne.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Britpop: to jedyny termin, który może dokładnie objąć jasne, odważne brzmienie i postawę, która wybuchła w Wielkiej Brytanii w latach 90-tych.
Począwszy od wydania singla Blur „Popscene” w 1992 roku, osiągając szczyt dzięki triumfalnym koncertom Oasis na świeżym powietrzu w Knebworth w 1996 roku i zamykając album Pulp This is Hardcore w 1998 roku, ten podgatunek alternatywnego rocka stał się jednym z najbardziej wpływowych brytyjskich ruchów muzycznych współczesnej ery. Tutaj, w ponad 500 lekkich, ale skrupulatnie zbadanych wpisach, muzycy i fani Jenny Natasha i Tom Boniface-Webb składają hołd krótkiemu, ale kluczowemu momentowi w historii muzyki; zwracając uwagę na kluczowych graczy, takich jak Liam Gallagher, Brett Anderson, Jarvis Cocker i Damon Albarn, a także niedocenianych bohaterów, którzy walczyli pod czerwonym, białym i niebieskim sztandarem w rewolucji Britpop.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)